Nowa instrukcja o Eucharystii

Została ona opracowana przez Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sa-kramentów przy współpracy z Kongregacją Nauki Wiary i podpisana przez pre-fekta pierwszej Kongregacji kard. Francisa Arinze dnia 25 marca 2004 r. Wspomniany dokument obejmuje 186 punktów opatrzonych w 295 przypisów i składa się ze wstępu, ośmiu rozdziałów i zakończenia. Nie zawiera on nowych przepisów, ale przypomina istniejące przepisy dotyczące Eucharystii zawarte w „Kodeksie prawa kanonicznego”, w dokumentach Kościoła i w księgach litur-gicznych. We Wstępie instrukcji napisano, że jej celem przypomnienie obowiązujących norm dotyczących sprawowania Eucharystii i przeciwstawienie się nadużyciom, które tu i tam się pojawiają. Rozdział I przypomina odpowiedzialność biskupa diecezjalnego i Konferencji Episkopatu za liturgię. Mowa jest w nim także o współpracownikach biskupów, jakimi są prezbiterzy i diakoni. W rozdziale II podkreślona została rola wiernych świeckich w celebracji liturgii. Uczestniczą oni wewnętrznie i zewnętrznie w liturgii przez odpowiedzi, aklamacje i śpiewy. Niektórzy pełnią szczególne role, jak lektorzy, kantorzy, zakrystianie i in. Rozdział III traktuje o sprawowaniu Eucharystii zgodnie z prawem. Przypomniano tu przepisy Kościoła dotyczące materii Eucharystii, czyli chleba i wina, modlitw eucharystycznych, czytania słowa Bożego i homilii oraz o łączeniu Eucharystii z innymi czynnościami liturgicznymi. Rozdział IV poświęcony jest Komunii św. i przypomniano w nim o dyspozycji potrzebnej do godnego jej przyjęcia i o jej udzielaniu. Tu też mowa jest o Komunii św. pod obiema postaciami. W rozdziale V znajdujemy uwagi na temat miejsca sprawowania Mszy św., koncelebry, postu eucharystycznego i stypendiów mszalnych. Jest tu też mowa o świętych naczyniach i szatach liturgicznych. W rozdziale VI omówione są przechowanie Najświętszego Sakramentu i kult eucharystyczny poza Mszą św. (adoracja, procesje i kongresy eucharystyczne). Jest tu zachęta do adoracji Najśw. Sakramentu i do odwiedzania kościołów w celu osobistej modlitwy. Rozdział VII traktuje o nadzwyczajnych zadaniach wiernych świeckich w sprawowaniu Eucharystii. Sporo uwagi poświęcono nadzwyczajnym szafarzom Komunii św. i przewodniczeniu nabożeństwu niedzielnemu w razie nieobecności kapłana. W rozdziale VIII mowa jest o środkach zaradczych przeciw nadużyciom w sprawowaniu Eucharystii. Przypomniano tu niewłaściwe postawy tzw. delicta graviora (bardzo ciężkie grzechy) wobec świętości Eucharystii zarezerwowane Kongregacji Nauki Wiary, a także inne poważne nadużycia oraz niewłaściwości. Przypomniano też, że ordynariusz miejsca winien czuwać nad przestrzeganiem przepisów prawa kościelnego. W zakończeniu wspomnianej instrukcji znajdujemy zachętę, by wszyscy z należnym usposobieniem i szacunkiem przystępowali do Eucharystii. Jest też mowa o tym, że Ojciec św. zaaprobował przedstawioną instrukcję w uroczystość św. Józefa, dnia 19 marca 2004 r.