Święto początku Reformacji

Dzięki badaniom naukowym Lortza łatwiej nam dziś próbować pozytywnie spojrzeć na Lutra i Reformację. Kardynał Jan Willebrands nie zawahał się nawet nazwać Lutra "wspólnym nauczycielem chrześcijaństwa", a Peter Manns, teolog katolicki nawiązując do Listu do Hebrajczyków (11,8) nazwał Reformatora za Abrahamem "ojcem wiary".

Wspólnota Stołu i Słowa

Warszawskie nabożeństwo z okazji Święta Reformacji było sprawowane wspólnie przez duchownych trzech wyznań ewangelickich: luteran, reformowanych i metodystów, które złączone są tzw. wspólnotą Stołu i Słowa. W 1970 r., w 400-lecie Ugody Sandomierskiej, jej spadkobiercy - Kościół ewangelicko-reformowany i Kościół ewangelicko-augsburski - wydali odezwę, która głosiła, że "oba Kościoły pragną służyć wzajemnie swym wiernym tymi dobrami, które posiadają: Słowem Bożym przez wspólnotę kazalnicy; sakramentami przez wspólnotę chrzcielnicy i Stołu Pańskiego". Na mocy tej decyzji Kościoły uznały wzajemnie sakrament chrztu, udzielany w ich Kościołach, członkowie poszczególnych wyznań mogą przystępować do komunii (Stołu Pańskiego) w Kościołach objętych unią, a duchowni tychże Kościołów mają prawo głoszenia kazań u pozostałych. Warto zwrócić uwagę, że aktem tym oba polskie Kościoły wyprzedziły o trzy lata ustalenia Konkordii Leuenberskiej, która objęła Kościoły tradycji luterańskiej (ewangelicko-augsburskiej), reformowanej i ewangelicko-unijnej w całej Europie. Z kolei dialog reformowano-metodystyczny, prowadzony na szczeblu światowym, dał impuls polskim wyznawcom obu Kościołów do podjęcia rozmów teologicznych, które zaowocowały przyjęciem w kwietniu 1990 r. "Deklaracji braterskiej współpracy". Wiosną 1994 r. podobną do powyższej "Deklarację współpracy" przyjęły najwyższe władze Kościoła ewangelicko-augsburskiego i ewangelicko-metodystycznego.