Piekary Śl.: Rodzina chrześcijańska nadzieją trzeciego tysiąclecia

I. Przez ostatnich 40 lat Piekary były związane z Kardynałem Karolem Wojtyłą, a potem Janem Pawłem II. Chciejmy sobie tę niezwykłą okoliczność dzisiaj uświadomić. W 1965 roku, w czasie pielgrzymki męskiej, odbyła się rekoronacja Obrazu Piekarskiego. Dokonał jej Prymas Polski Kardynał Stefan Wyszyński. Na uroczystość zaproszono ówczesnego metropolitę krakowskiego abpa Karola Wojtyłę, który odprawił Mszę świętą. Po Eucharystii wygłosił przemówienie do pielgrzymów. Nazwał wtedy Matkę Boską Piekarską – „Królową Śląska”. Powiedział też, że zawsze Śląsk był blisko Krakowa, a Kraków blisko Śląska. Arcybiskup Karol Wojtyła prosił Matkę Bożą: „Bądź z nami na trzecie tysiąclecie, bądź z nami na całą przyszłość” (13.06.1965). Tę prośbę pragniemy dzisiaj zanieść do Bożej Rodzicielki. Bądź z nami, Maryjo, przez następne osiemdziesiąt lat, w trzecim tysiącleciu. Towarzysz nam w przyszłości! Metropolita krakowski przez 40 lat głosił w Piekarach kazania, a potem jako Papież przesyłał nam pozdrowienia. W 1983 roku na lotnisku katowickim Jan Paweł II stanął wśród półtoramilionowej rzeszy Ślązaków, którym głosił Ewangelię pracy. Przypomniał wtedy swoje wieloletnie pielgrzymowanie do Piekar Śląskich. Powiedział, że doroczna pielgrzymka mężczyzn i młodzieży męskiej jest szczególnym wydarzeniem w życiu Kościoła nie tylko na Śląsku, ale w całej Polsce. Serdecznie dziękował ówczesnemu biskupowi katowickiemu Herbertowi Bednorzowi za to spotkanie. Karol Wojtyła jako Metropolita, a zwłaszcza jako Papież, nigdy nie zapomniał o Piekarach. Modlił się z nami i za nas do Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej. To jego słowa kształtowały przez długie lata wiarę ludu tej ziemi, ludu utrudzonego ciężką pracą i żyjącego w zdegradowanym środowisku naturalnym. Obszerna dokumentacja tego związku proroka naszych czasów z ludem Śląska została przedstawiona w albumie wydanym niedawno przez Księgarnię św. Jacka. Kiedy czytam te serdeczne słowa, mądre wskazówki i żarliwe zachęty wielkiego Papieża, ośmielam się nazwać jego orędzie wielkiej nadziei kolejną społeczną encykliką Jana Pawła II. Papież powiedział kiedyś, że „łatwo nie da się wyprowadzić ze wzgórza piekarskiego”. Chociaż śmierć przerwała ten przedziwny dialog Pasterza ze swoim ludem, to Jana Pawła II nikt nigdy nie wyprowadzi z tego wzgórza! Zawsze będzie obecny wśród nas, w naszych modlitwach i wdzięcznej pamięci. Chcemy dziś serdecznie podziękować Ojcu Świętemu za jego wielką miłość do nas i modlić się o jego rychłą beatyfikację. Pamiętając o tym wszystkim łatwiej nam zrozumieć, że tak spontanicznie doszło do postawienia pomnika Jana Pawła II na tym wzgórzu. Ludzie pracy zrzeszeni w „Solidarności”, w 25-lecie powstania związku, chcą w ten sposób wyrazić swą miłość do człowieka, któremu tak wiele zawdzięczają. Niech pomnik ten będzie zachętą do ciągłego odnawiania ducha wzajemnej solidarności w naszej ojczyźnie.