Moraliści apelują do mediów

1. Apelujemy do mediów o taką otwartość na naukę etyczną Kościoła katolickiego, która pozwoli na pełną jej prezentację w odniesieniu do konkretnych problemów moralnych. Chodzi nie tylko o możliwość pełnego wyjaśnienia określonych norm moralnych i ocen etycznych, ale także - a może przede wszystkim - o możliwość jak najpełniejszego ich uzasadnienia. To wymaga zawsze poświęcenia trochę czasu i cierpliwości. Nie powinno być tak, że stawia się - niekiedy w sposób dość agresywny - pytanie, ale nie dopuszcza się do pełnej na nie odpowiedzi; niegrzecznie się przerywa, albo zadaje inne pytanie. Nie powinno być tak, że nagrywa się wcześniej czyjąś wypowiedź, która zawiera kilka aspektów danego problemu, po czym prezentuje się tylko część tej wypowiedzi, zniekształcając jej sens. Powoływanie się na dynamizm rozmowy, albo na krótki czas prezentacji jest wybiegiem, który tak naprawdę obniża poziom obiektywizmu mediów. 2. Prosimy o uwolnienie dyskusji o charakterze etycznym od powiązań z kontekstem politycznym i społeczno-kulturowym. Nie negujemy, że takie powiązania istnieją. Chodzi jednak o to, by oceny i rozstrzygnięcia etyczne uwolnić od doraźnych uwarunkowań i oprzeć je na właściwym dla nich fundamencie, czyli w odniesieniu do wizji człowieka i życia ludzkiego. Dyskusje i spory etyczne mają charakter "sporu o człowieka" (o narastaniu tego sporu w świecie współczesnym mówił Jan Paweł II w 1997 roku w kolegiacie św. Anny w Krakowie do uczonych z całej Polski). Dlatego nie jest prawdziwe przedstawianie tych sporów jako wyłącznie religijnych, a więc jako prób narzucania komuś wymagań religijnych. Jesteśmy przekonani, że w trosce o przyszłość człowieka w dzisiejszym świecie warto się spierać i ten spór nie musi zamienić się w kłótnie i niepotrzebne podziały. Rozstrzygnięcia w dziedzinie etyki nigdy nie mają charakteru czysto teoretycznego, albowiem wpływają na konkretne losy poszczególnych ludzi i całych społeczności. Podkreślenie tej antropologicznej płaszczyzny dyskusji etycznych prowadzi do pewnych konsekwencji. Prosimy, by dziennikarze zrezygnowali ze stosowania tzw. "karty katolickiej". Oto, ponieważ określone poglądy etyczne głosi Kościół katolicki, to trzeba się im z góry przeciwstawić, bo on (w domyśle) chce te poglądy wszystkim narzucić. Prosimy także, by nie określać konkretnych rozwiązań etyki katolickiej jako rzekomo zabarwionych ideologicznie. To prawda, że etyka chrześcijańska oparta jest na wierze religijnej, ale sprowadzanie wiary do ideologii (co zawsze wiąże się z negatywną konotacją) nie ma żadnego uzasadnienia. 3. Prosimy także o zrozumienie pewnych istotnych przesłanek, którymi kieruje się Kościół, głosząc w sposób zdecydowany swoje poglądy etyczne, zdając sobie jednocześnie sprawę ze sprzeciwu wielu środowisk spoza Kościoła, a także z braku zrozumienia (nawet niekiedy kontestacji) wśród niektórych członków Kościoła. Warto przynajmniej próbować zrozumieć, dlaczego Kościół - świadom tej sytuacji - nie rezygnuje z głoszenia obiektywnych norm moralnych. Kościół nie jest takim uczestnikiem życia społecznego, który zabiega o popularność na zasadzie przypodobania się ludziom; nie zależy mu na "sondażowej" akceptacji, choć wie dobrze, że ta akceptacja jest jednym z warunków urzeczywistnienia jego zbawczej misji w świecie dzisiejszym. Kościół nie może jednak zrezygnować z głoszenia orędzia moralnego, które wypływa z Ewangelii tylko dlatego, że jakaś część ludzi to orędzie kontestuje lub odrzuca.