Ponad 1,5 tysiąca wiernych wzięło w Łodzi udział w uroczystościach poświęconych patronce miasta - świętej Faustynie.
W trakcie ich trwania, poświęcona została też pamiątkowa tablica w 10. rocznicę śmierci b. prezydenta Łodzi Grzegorza Palki. Po mszy św. wierni przeszli ulicami miasta w procesji z relikwiami św. Faustyny do bazyliki archikatedralnej, gdzie metropolita łódzki arcybiskup Władysław Ziółek, ponowił akt zawierzenia kościoła łódzkiego Bożemu Miłosierdziu. Ogłoszenie św. Faustyny patronką miasta odbyło się jesienią ubiegłego roku w trakcie uroczystości związanych z 85-leciem diecezji łódzkiej. Faustyna Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 r. we wsi Głogowiec (obecnie woj. łódzkie), jako trzecia córka - z dziesięciorga dzieci - małorolnego chłopa Stanisława i Marianny Babel. Na chrzcie otrzymała imię Helena. Źródła kościelne podają, że Helena Kowalska - w zakonie siostra Faustyna - od wczesnej młodości musiała zarabiać na życie, ponieważ w domu była bieda. Do szkoły uczęszczała niespełna trzy lata. W wieku 20 lat przyjęto ją do zgromadzenia sióstr Matki Miłosierdzia w Warszawie. Od początku pobytu w zakonie była - jak podają źródła kościelne - "obdarzona darem modlitwy kontemplacyjnej i mistycznej". Pracowała w kuchni, w ogrodzie i na furcie klasztornej. Według źródeł kościelnych, 22 lutego 1931 roku w Płocku ukazał się jej Pan Jezus Miłosierny, nakazując upowszechnić obraz "Jezu, ufam Tobie" namalowany potem - na podstawie wizji Faustyny - przez Eugeniusza Kazimierowskiego. W zakonie siostra Faustyna chorowała na gruźlicę. Na polecenie spowiednika spisała swe przeżycia mistyczne. Ukazały się one po II wojnie światowej jako "Dzienniczek". Umarła 5 października 1938 roku w Łagiewnikach. 30 kwietnia 2000 roku została kanonizowana przez papieża Jana Pawła II.
Na placu Żłobka przed bazyliką Narodzenia nie było tradycyjnej choinki ani świątecznych dekoracji.