Islam w Oceanii

Tradycja islamu w Oceanii jest krótka, choć bardzo zróżnicowana. Decydującym faktorem pojawienia się muzułmanów w tym regionie była imigracja. Głównymi ośrodkami populacji muzułmańskiej są: Australia, Fidżi, Nowa Zelandia i Nowa Kaledonia. Nieliczne grupy muzułmanów znajdują się także na Wyspach Salomona i w Papui-Nowej Gwinei. Najwięcej wyznawców islamu zamieszkuje Australię (ok. 300 tys.). Natomiast największy procent muzułmanów znajduje się w Nowej Kaledonii (10 proc.). W Australii i Nowej Zelandii znaczenie islamu wzrosło dzięki wpływom z zagranicy i działalności misyjnej, której nasilenie obserwuje się od lat siedemdziesiątych XX w. Muzułmanów w Oceanii można więc podzielić na starą i nową imigrację. Pierwszej udało się stworzyć dynamiczną wspólnotę na Fidżi. Natomiast nowa fala przybyszów wypracowała trwałe struktury w Australii, skąd ma wpływ na cały region. W drugiej połowie XX w. rozpoczął się proces konsolidacji działań muzułmanów zamieszkujących kraje Oceanii. Najbardziej zorganizowana jest wspólnota na Fidżi, którą zarządza Muzułmańska Liga Fidżi. W Australii natomiast aktywność muzułmanów koordynuje Australijska Federacja Rad Islamskich. Powodzenie procesu „centralizacji” środowisk muzułmańskich było możliwe dzięki stworzeniu odpowiednich struktur instytucjonalnych, co wiązało się z usunięciem na dalszy plan roli charyzmatycznych przywódców religijnych. Wspólnoty muzułmańskie stają dziś przed problemem „konfliktu pokoleń”, tzn. generacji imigrantów z muzułmanami urodzonymi już w Oceanii. Muzułmanie w tym regionie – podobnie jak w całym islamskim świecie – nie stanowią monolitu, lecz tworzą wspólnotę opartą na różnorodności kulturowej. Cechą społeczności islamskiej w Oceanii jest różnorodność etniczna. Żyjący tu muzułmanie reprezentują ponad 50 krajów. Największe grupy pochodzą z Libanu, Turcji, Bośni, Indonezji, Indii i Bangladeszu. To zróżnicowanie i miejsce osiedlania się muzułmanów są odbiciem okresów migracyjnych. Rozwój wspólnot muzułmańskich zależał od społeczno-ekonomicznych warunków miejsca imigracji. Faktem jest, że kształtowała go potrzeba określonej grupy zawodowej. I tak na przykład pierwsza grupa imigrantów to robotnicy i chłopi; do następnej należały osoby bardziej wykształcone, zaś w ostatniej fali imigracji – głównie z Afryki Południowej – znalazło się środowisko przedsiębiorców. Oprócz różnorodności etnicznej we wspólnocie muzułmańskiej Oceanii występuje także niejednorodność ideologiczna. Liczne są przykłady osób – zwłaszcza wśród młodego pokolenia – które przejęły indywidualistyczny i zsekularyzowany styl życia. Istnieją również ekskluzywistyczne ugrupowania wrogie chrześcijaństwu i wyznawcom innych religii.