Rzym: deklaracja końcowa seminarium katolicko-muzułmańskiego

Pierwsza część dokumentu ma charakter opisowy. Ukazuje ona, jak chrześcijanie, a następnie muzułmanie pojmują miłość, co jest dla nich jej źródłem i wzorem. W kolejnych 12 punktach przedstawiono wspólne stanowisko w konkretnych sprawach, związanych z tematem drugiego dnia obrad - „ludzkiej godności i wzajemnego poszanowania”. Jest tam m.in. mowa o ludzkim życiu, które stanowi najcenniejszy dar Boga i dlatego powinno być chronione i szanowane na każdym jego etapie. Godność ludzka – czytamy w deklaracji - wynika z faktu, że każdy człowiek został stworzony z miłości przez kochającego Boga, który obdarzył go rozumem i wolną wolą. Wynika stąd powinność poszanowania ludzkiej godności i wolności. W dokumencie jest też mowa, choć nie wprost, o wolności religijnej. Jego sygnatariusze stwierdzają, że „autentyczna miłość bliźniego wymaga poszanowania osoby i jej decyzji w sprawach sumienia i religii. Obejmuje to prawo jednostek i wspólnot do praktykowania własnej religii prywatnie i publicznie”. „Mniejszości religijne mają prawo do poszanowania swych religijnych przekonań i praktyk” - głosi deklaracja. Choć nie wspomina ona o prawie do zmiany religii, to jednak stwierdza, że katolicy i muzułmanie są powołani do bycia narzędziami miłości i harmonii między wierzącymi i pośród wszystkich ludzi, wyrzekając się ucisku, agresywnej przemocy i terroryzmu, zwłaszcza takiego, który dokonywany jest w imię religii. Uczestnicy rozpoczętego 4 listopada seminarium zapowiedzieli też, iż rozważą możliwość powołania stałego komitetu katolicko-muzułmańskiego oraz zorganizowania kolejnego seminarium, tym razem w kraju o większości muzułmańskiej. Tymczasem apel o wolność religijną w krajach islamskich skierowała do zebranych w Watykanie uczestników Forum grupa chrześcijan z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Apel podpisało 144 katolików, prawosławnych i protestantów. 77 z nich to konwertyci z islamu. Domagają się oni, by prowadzony obecnie dialog doprowadził do konkretnych rezultatów w krajach muzułmańskich. Chodzi o zaprzestanie stosowania prawa szariatu względem nie-muzułmanów, nietraktowanie ich jako obywateli drugiej kategorii i zagwarantowanie wolności zmiany religii.