Ks. Dariusz Kowalczyk: Jezuici i działka w Krakowie, czyli krótka historia manipulacji

Kilka zdań, a tyle przekłamań i manipulacji. Znowu sugestia, że chodziło o działkę, której oddanie jezuitom byłoby stratą dla Krakowa. Powtórzmy raz jeszcze, że działka należała i należy do wojska, które samo już dwa lata temu postanowiło przekazać ją jako nieruchomość zamienną. Proszę pokazać mi na papierze, kiedy władze Krakowa lub jakaś instytucja krakowska zwróciła się do wojska z formalną prośbą o możliwość nabycia działki. A poza tym, gdyby jezuici otrzymali tę działkę w ramach słusznego odszkodowania, to działka też zostałaby w gminie Kraków (przecież nie zostałaby przeniesiona na księżyc) a wszystkie wymienione instytucje mogłyby, gdyby rzeczywiście chciały, zwrócić się do zakonu z propozycją wykupu ziemi dla swoich celów. „Gazeta Krakowska” sugeruje jakąś zaciętą bitwę, w której jezuici ponieśli porażkę. W świetle przedstawionych faktów sprawy przedstawiają się zdecydowanie inaczej. Zakon zwrócił się do wojska o załatwienie – zgodnie z ustawa z 1989 r. – sprawy należącego się odszkodowania. Wojsko samo wskazało działkę, po czym obydwie strony w kolejnych, merytorycznych i spokojnych porozumieniach zmierzały ku podpisaniu ostatecznego porozumienia. Bitwę wywołały media (nie wnikam, w jakiej mierze i przez kogo podjudzone), których dziennikarze ze złą wolą lub tylko nieświadomą głupotą pisali swoje ideologiczne teksty. W kontekście owego medialnego ostrzeliwania wojsko – wbrew wielomiesięcznym uzgodnieniom – w ostatnim tygodniu finalizowania sprawy wycofało się i oświadczyło, że działka w Bronowicach okazała się raptem niezbędna dla obronności kraju. A bezinteresownie antykościelni dziennikarze odtrąbili zwycięstwo. Jeśli pod Bronowicami coś poległo, to były to uczciwość i prawda.