Stop dla absurdu

Przepraszam, zacznę dziś nietypowo. SZKIC DRAMATU Fragment rozmowy obywatela z funkcjonariuszem (piąta godzina przesłuchania) - Zna obywatel Jana Kowalskiego? - Znam. Chodziłem z nim do przedszkola - Żarty sobie stroicie? Nigdy potem się z nim obywatel nie kontaktował? - Nie, nigdy. - Jaki był Kowalski? - Fajny kolega. - Zawsze grzeczny? - No nie. Lubił ciągnąć dziewczynki za warkoczyki Notatka funkcjonariusza z przesłuchania: TW „Bączek” donosi, że Jan Kowalski ciągnął w przedszkolu dziewczynki za warkoczyki. Informację tę potwierdza TW „Fartuszek”, która nie tylko chodziła z Kowalskim do przedszkola, ale i do podstawówki. Fragment protokołu z przesłuchania Kowalskiego Kowalski, my wiemy o was wszystko. Nawet to, żeście w przedszkolu dziewczynki za włosy ciągnęli. Bo my zawsze wiemy wszystko. Nawet bąka puścić bez naszej wiedzy nie możecie. Więc przyznawajcie się tu jak na spowiedzi. A wtedy, za wolę współpracy, może potraktujemy was łagodniej Dylemat Czy Kowalski, załamany wszechwiedzą SB, sypnie swoich kolegów? O takiej hipotetycznej sytuacji pomyślałem sobie, gdy przeczytałem w Rzeczpospolitej wywiad z ks. Isakowiczem-Zaleskim w którym stwierdził między innymi, że dla SB nie było informacji nieważnych. To zresztą stwierdzenie powtarzane dość często przez lustratorów. I żal mi się zrobiło tych wszystkich, którzy wezwani przez funkcjonariuszy wili się jak piskorze, żeby nic istotnego nie powiedzieć, a jednocześnie nie sprawić wrażenia, że coś ukrywają. Dziś okazuje się, że każdy, kto powiedział coś więcej niż to, jak się nazywa i gdzie mieszka, może być przez lustratorów potraktowany jak agent. Bo każdą, nawet najdrobniejszą informację o bliźnim, można było wykorzystać do przydatnej w walce z wrogami systemu charakterystyki postaci czy środowiska. Tu już ocieramy się o absurd. Idąc konsekwentnie tym sposobem myślenia można dziś aresztować wszystkich dziennikarzy, także „Rzeczpospolitej”, jako agentów wywiadu chińskiego, rosyjskiego i irańskiego. Pisząc o polityce, gospodarce czy życiu towarzyskim gwiazd, podają informacje ważne dla charakterystyki postaci i środowiska. Więcej, ujawniają nastroje społeczne. Toż to prezent dla obcych wywiadów, które mogą wykorzystać te informacje dla prowadzenia swoich gier. Dla nich też nie ma przecież informacji nieistotnych. W teologii moralnej wymienia się cztery cnoty, na których wspiera się całe życie moralne. Prócz sprawiedliwości i męstwa, tak dziś w sprawach dotyczących oceny czasów komunizmu akcentowanych, także roztropność i umiarkowanie. Myślę, że kierowanie się nimi bardzo by się dziś przydało w dyskusji na temat tego, kto był agentem, a kto nie. Inaczej zatrze się nam różnica między beneficjentami, a ofiarami tamtego systemu. Jeśli dziś damy się przekonać, że każde przekazanie SB informacji było współpracą, za sto lat jakiś historyk napisze, że z SB współpracował Jan Paweł II. Wszak w swoich przemówieniach ujawniał stanowisko Kościoła...