Mewa na sterydach sprzed 6 mln lat

Chodzi o Pelagornis sandersi, którego szczątki zostały odnalezione 30 lat temu w Karolinie Południowej, ale dopiero teraz stwierdzono, że był to odrębny gatunek, większy od dotychczas znanego przodka andyjskiego kondora, Argentavis magnificens.

Daniel Ksepka, kurator w Muzeum Nauki Bruce w Connecticut, zwraca uwagę, na niezwykły charakter tej skamieniałości, zwłaszcza na "znakomicie zachowaną czaszkę" oraz "delikatny charakter kości". Badacze przyrównują Pelagornis sandersi, do największych obecnie żyjących ptaków morskich, albatrosów wędrownych.

W oparciu o teoretyczne modele wysuwają hipotezę, że do wznoszenia się i lotów potężne ptaszyska wykorzystywały prądy morskie i podmuchy wiatru, a będąc już w powietrzu, potrafiły schodzić z wysokości z prędkością 10 metrów na sekundę.

Natomiast na lądzie reprezentowały się już mniej wdzięcznie, a olbrzymie skrzydła zapewne utrudniały długie wędrówki "piesze".

Pelagornis sandersi wyginęły ok. 3 mln lat temu. Powód ich wymarcia pozostaje wciąż naukową zagadką.