Benedykt XVI do polityków

Przypomniał, że jego wizyta duszpasterska w Republice Czeskiej zbiega się z 20. rocznicą upadku reżimów totalitarnych w Europie Środkowej i Wschodniej oraz „aksamitną rewolucją”, która przywróciła Czechom demokrację. – Dzisiaj, szczególnie wśród młodych ciągle pojawia się pytanie dotyczące natury zdobytej wolności. Jakiemu celowi służy wolność? Jakie są jej autentyczne cechy? – zastanawiał się papież.

Wyjaśnił, że „prawdziwa wolność zakłada poszukiwanie prawdy – prawdziwego dobra – i stąd znajduje swe spełnienie właśnie w poznaniu i czynieniu tego, co jest słuszne i sprawiedliwe. Innymi słowy prawda jest normą przewodnią wolności, a dobroć jest doskonałością wolności” – przekonywał Ojciec Święty.

Dodał, że „dla chrześcijan prawda ma imię: Bóg”, zaś „dobro ma swe oblicze: Jezusa Chrystusa”. Dlatego „wiara chrześcijan od czasów świętych Cyryla i Metodego oraz pierwszych misjonarzy odgrywała decydującą rolę w kształtowaniu dziedzictwa kulturalnego i duchowego tego kraju. Podobnie musi być obecnie i w przyszłości”. Bogate dziedzictwo wartości duchowych i kulturalnych „nie tylko ukształtowało tożsamość tego narodu, ale także obdarzyło go wizją niezbędną do pełnienia roli spoiwa w sercu Europy”.

Benedykt XVI wskazał, że „Europa to więcej niż kontynent. To dom!”. – Zachowując pełne poszanowanie dla rozróżnienia między dziedziną polityki a religii, które rzeczywiście zabezpiecza wolność obywateli do wyrażania wiary religijnej i zgodnego z nią życia – pragnę podkreślić niezastępowalną rolę chrześcijaństwa dla kształtowania sumień każdego pokolenia oraz krzewienia podstawowego konsensusu etycznego, który służy każdej osobie, która ten kontynent nazywa „domem”! W tym duchu uznaję głos tych, którzy dziś w tym kraju i na całym kontynencie starają się realizować swoją wiarę z pełnym poszanowaniem i zdecydowaniem w życiu publicznym, oczekując, że normy społeczne i polityczne będą przeniknięte pragnieniem życia w prawdzie, która wyzwala każdego człowieka – powiedział papież.

Podkreślił, że „odwaga artykułowania prawdy służy w istocie wszystkim członkom społeczeństwa, rzucając światło na ścieżki ludzkiego postępu, wskazując na jego podstawy etyczne i moralne, i zapewniając, że polityka publiczna będzie czerpać ze skarbca ludzkiej mądrości”. – Wrażliwość na prawdę powszechną nigdy nie powinna być zaciemniana przez interesy partykularne, niezależnie od tego, jak bardzo miałyby być one ważne, gdyż prowadziłoby to do nowego rozdrobnienia społecznego czy dyskryminacji, których przezwyciężenia chciałyby – według swoich deklaracji – te grupy interesów czy nacisku. W rzeczywistości dążenie do prawdy wcale nie zagraża tolerancji, różnicom czy pluralizmowi kulturowemu, ale umożliwia konsens, sprawia, że debata publiczna jest logiczna, uczciwa i odpowiedzialna oraz zapewnia jedność, której nie mogą realizować niejasne pojęcia integracji – stwierdził Ojciec Święty.

Zastanawiając się, co jest „sercem Europy”, Benedykt XVI zauważył, że „pewną wskazówką” może być „przykuwające piękno kościołów, zamku, placów i mostów” Pragi, które „nie może nie skierować naszych umysłów ku Bogu”. – Ich piękno wyraża wiarę: są one objawieniem Boga – zaznaczył papież i przestrzegł, że „tragicznym byłoby, gdyby ktoś dostrzegał takie przykłady piękna, a nie znał transcendentnej tajemnicy, jaką one wskazują”. Podkreślił, że „twórcze spotkanie tradycji klasycznej i Ewangelii zrodziło wizję człowieka i społeczeństwa wrażliwego na obecność Boga wśród nas”.

Zdaniem Ojca Świętego „na obecnym rozdrożu cywilizacji, tak często znaczonym niepokojącym rozbijaniem jedności dobra, prawdy i piękna i wynikającą stąd trudnością w znalezieniu akceptacji wspólnych wartości, wszelki wysiłek na rzecz ludzkiego postępu musi czerpać inspirację z tego żywego dziedzictwa. Europa, będąc wierna swym chrześcijańskim korzeniom, ma szczególne powołanie do podtrzymywania w swych inicjatywach tej transcendentnej wizji, by służyć wspólnemu dobru jednostek, wspólnot i narodów”.

Odwołując się do hasła: „Prawda zwycięża”, znajdującego się na fladze prezydenta Republiki Czeskiej, Benedykt XVI przekonywał, że „w ostateczności prawda zwycięża nie siłą, lecz perswazją, przez heroiczne świadectwo ludzi mocnych zasad, poprzez uczciwy dialog, który spogląda ponad interesy własne ku dobru wspólnemu”. Wezwał do przyswojenia sobie ufności „w szlachetność i rozmach ducha ludzkiego, w jego zdolności do pojmowania prawdy”, i do sprawienia, „aby ta ufność prowadziła nas w cierpliwej pracy polityki i dyplomacji”.