Cicha beatyfikacja

W relacjach z wczorajszej Mszy świętej w Domu świętej Marty uwaga mediów skupiła się na słowach o zabijaniu w imię Boga. Przypomnijmy. Ocena papieża była jednoznaczna i surowa. „To dzieło szatana.” Trudno dziwić się tak jednoznacznemu osądowi czynu. Zrozumiały też jest medialny rezonans homilii. Przy jej okazji warto jednak zwrócić uwagę na kontekst i zakończenie papieskiego rozważania.

Homilia została wygłoszona w Święto Podwyższenia Krzyża, a jej centrum nie było poświęcone osobie księdza Hamela wspomnienie.  Wychodząc z przewidzianego w liturgii dnia tekstu z Listu do Filipian Franciszek wskazał na pierwszego Męczennika – Jezusa, który oddał swoje życie za zbawienie człowieka i zapoczątkował „całą historię męczeństwa chrześcijan od pierwszych wieków aż do tej pory”. Ksiądz Jacques Hamel „jest częścią tego łańcucha męczenników. Chrześcijanie, którzy cierpią dziś – w więzieniu, torturowani, skazani na śmierć – nie wyrzekając się Jezusa wskazują na okrucieństwo prześladowań. I w tym okrucieństwie, nie godząc się na apostazję, mówią: to dzieło szatana. I chcieliby, aby wyznawcy wszystkich religii powiedzieli: zabijanie w imię Boga jest dziełem szatana.”

Tym samym odkrywamy, że chrześcijańskie świadectwo wyraża się między innymi w wyrzeczeniu się przemocy mimo przemocy. Dał temu wyraz Franciszek w ostatniej części homilii, zachęcając do modlitwy za wstawiennictwem błogosławionego. Tak, to nie pomyłka. „Jest męczennikiem! Męczennikiem i błogosławionym…” Ta papieska deklaracja, mimo iż nie rozpoczął się oficjalny proces, nie powinna dziwić. Oficjalne kanonizacje czy beatyfikacje od zawsze były ukoronowaniem trwającego od lat kultu. Tu Franciszek nie okazał się decydentem. Zszedł z papieskiego tronu i stanął w jednym szeregu z rzeszą wierzących w świętych obcowanie i modlących się za wstawiennictwem błogosławionego męczennika, by wyprosił łaskę „łagodności, braterstwa, pokoju, a nawet odwagi by powiedzieć prawdę: że zabijanie w imię Boga jest dziełem szatana.”

I choć papież wyraził zgodę na umieszczanie wizerunków księdza Hamela w świątyniach, nie one, ale rzesze modlących się za jego wstawiennictwem o wspomnianą łaskę, będą świadectwem rozwijającego się kultu i właściwego odczytania znaku czasu, jakim była śmierć francuskiego kapłana.