Za Jarka i zmarłych bezdomnych

- Bóg nie chce ofiary ludzi, którzy cierpią ze względu na nasze grzech, na nasze niezrozumienie i znajdują się w tragicznych, dramatycznych okolicznościach życia, często uwłaczających ludzkiej godności. Jest to zaproszenie do nas wszystkich, abyśmy umieli górę ludzkiego cierpienia, górę ludzkiej ofiary zamienić na górę miłości. To jest nasza misja, którą każdy z nas, jako chrześcijanin, powinien wypełniać na swój możliwy sposób - apelował o. Keler.

Zachęcał, by na sposób ewangeliczny przemieniać świat, w którym się żyje. - Wspólnota św. Idziego przemienia świat dotknięty ludzką nędzą. Nie trzeba nadzwyczajności, ale trzeba umieć się przybliżyć do ludzi bezdomnych i uznać, że są naszymi braćmi i siostrami. Nieraz na ulicy mijamy ich szerokim łukiem. Nawet nie patrzymy. Nie zawsze widzimy możliwość, by im pomóc, ale możemy podarować im ciepłe spojrzenie i uśmiech. To nas doprowadza to tego, co życiu religijnym nazywamy świętością. Oby było jak najwięcej ludzi, którzy łącząc się w duchu Jezusa, w duchu Sant'Egidio, wychodzą naprzeciw z pomocą - życzył o. Keler.

W Eucharystii prócz biednych i potrzebujących uczestniczyli imigranci z Syrii zaprzyjaźnieni ze Wspólnoty św. Idziego. Na zakończenie wszyscy przybyli otrzymywali goździka, „symbol pamięci o zmarłych, znak troski o bezdomnych i przypomnienie prawdy o zmartwychwstaniu Jezusa”. Wielu biednych kładło kwiaty obok krzyża Jezusa ustawionego przy wyjściu ze świątyni. Przybyli otrzymali też obrazek z ikoną Pietro Cavallini z XII w. ukazującą zaśnięcie NMP. Na jego drugiej stronie została umieszczona prośba o ochronę z modlitwą za zmarłą 31 stycznia 1983 r. w Rzymie na dworcu Termini Modestę Valenti. Kobiecie tej służby medyczne odmówiły pomocy, bo była brudna. Od tej śmierci Wspólnota św. Idziego organizuje co roku Msze św. za zmarłych bezdomnych.

Przy kościele na Tamce biedni spotykają się od zeszłego roku. Można ich wspomóc, przynosząc w poniedziałki od godz. 18 do godz. 20 ciepłe męskie ubrania i buty.