Był wielkim synem górnośląskiej ziemi

Bracia i Siostry! Drodzy Rodacy w kraju i za granicą!

Drodzy Diecezjanie!

Z głębokim żalem informuję, że dnia 28 sierpnia 2018 r., we wspomnienie liturgiczne św. Augustyna, o godz. 18.37, zmarł w Rzymie w 92. roku życia, w 62. roku kapłaństwa i 50. roku biskupstwa Ksiądz Arcybiskup Szczepan Wesoły, niestrudzony opiekun i duszpasterz Polonii na świecie, gorący patriota i wielki syn górnośląskiej ziemi.

Abp Szczepan Wesoły urodził się 16 października 1926 r. w Katowicach. W 1939 roku ukończył szkołę podstawową. Tuż przed wybuchem II wojny światowej opuścił wraz z rodziną Katowice i wyjechał do Jarosławia. Następnie mieszkał w Sosnowcu, gdzie przez dwa lata pracował jako uczeń kupiecki w sklepie. Po powrocie do Katowic w 1941 roku pracował jako robotnik fizyczny. W październiku 1943 roku został skierowany na roboty przymusowe przy budowie bunkrów w Couxhaven, a w 1944 roku po przeszkoleniu wojskowym wysłano go na front zachodni do Cannes w południowo-wschodniej Francji. Dnia 15 sierpnia 1944 r. przedostał się na stronę aliancką i wraz z polskimi jednostkami uczestniczył w walkach z Niemcami w Algierii i we Włoszech jako radiotelegrafista w oddziałach łączności.

Po zakończeniu wojny dokształcał się i równocześnie przez kilka lat pracował jako pracownik fizyczny w Wielkiej Brytanii.

Dnia 3 maja 1950 r. wstąpił do jezuickiego kolegium „Campion House” w Londynie, w którym ukończył naukę w zakresie szkoły średniej. W latach 1951-1957 przygotowywał się do kapłaństwa w Papieskim Kolegium Polskim w Rzymie, studiując równocześnie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim.

Święcenia kapłańskie przyjął w Rzymie 28 października 1956 r. i został inkardynowany do diecezji katowickiej.

Po święceniach pozostał na życzenie abp. Józefa Gawliny w Rzymie i pracował przy polskich wydawnictwach jubileuszowych związanych z Milenium Chrztu Polski. W latach 1958-1962 był duszpasterzem emigrantów polskich we Włoszech. W 1959 roku podjął studia w Papieskim Instytucie Pastoralnym przy Uniwersytecie Laterańskim, a w latach 1961-1962 studiował w Akademii św. Alfonsa i na dominikańskim Uniwersytecie „Pro Deo” w Rzymie.

W latach 1962-1965 kierował sekcją słowiańską Biura Prasowego Sekretariatu Soboru Watykańskiego II. W 1967 roku uzyskał doktorat z teologii w Instytucie Teologii Pastoralnej Wydziału Teologicznego Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego. Od 1967 roku był kierownikiem Centralnego Ośrodka Duszpasterstwa Emigracyjnego w Rzymie.

11 grudnia 1968 r. został ustanowiony przez papieża Pawła VI biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej z zadaniem wspomagania w posłudze bp. Władysława Rubina, delegata prymasa Polski dla duszpasterstwa emigracyjnego. Sakrę biskupią przyjął z rąk prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego.

Od 1980 roku pełnił funkcję delegata prymasa Polski dla duszpasterstwa emigracyjnego. 7 lutego 1994 r. obdarzony został godnością arcybiskupa „ad personam”. W latach 1980-2007 był rektorem kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Rzymie. Pełnił ponadto funkcje przewodniczącego Rady Administracyjnej Fundacji Jana Pawła II w Rzymie i redaktora kwartalnika „Duszpasterz Polski Za Granicą”.

Dnia 8 kwietnia 2003 r. papież Jan Paweł II przyjął jego rezygnację z pełnionych urzędów i przeniósł na emeryturę.

W ramach prac Konferencji Episkopatu Polski był sekretarzem Komisji ds. Duszpasterstwa Emigracyjnego oraz członkiem Komisji Maryjnej i Komisji ds. Środków Społecznego Przekazu. Wchodził w skład Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych.

Zwany „biskupem na walizkach”, niestrudzenie, także po przejściu na emeryturę, jak długo pozwalały mu siły i stan zdrowia, służył Polakom rozsianym po świecie jako ich pasterz, przyjaciel i nauczyciel. Jako hasło swojej biskupiej posługi przyjął słowa: Laetus serviam (Będę służył z radością) i przez całe lata biskupiego posługiwania był wierny temu hasłu.

W 1996 roku przyznano mu honorowe obywatelstwo Katowic. Wyróżniony został także nagrodami honorowymi: Fidelis Poloniae (2003), Złoty Laur Polonii (2006) oraz Lux ex Silesia (2007). Był doktorem honoris causa KUL (1996) oraz Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (2015).

W 2008 roku otrzymał Krzyż Wielki Odrodzenia Polski, zaś 5 maja 2018 r. w Rzymie został odznaczony najwyższym orderem państwowym w Polsce: Orderem Orła Białego.

Śp. Arcybiskup Szczepan Wesoły - zgodnie z życzeniem wyrażonym w testamencie - zostanie złożony do grobu w rodzinnych Katowicach. Polecajmy go miłosierdziu Bożemu.

Jezu, Dobry Pasterzu, Ty pozwoliłeś swojemu słudze gorliwie przeżyć czas ziemskiej wędrówki, spraw, aby Ciebie chwalił na wieki.

Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie…

abp Wiktor Skworc

Metropolita Katowicki

P.S. Informacje dotyczące uroczystości pogrzebowych zostaną podane w terminie późniejszym, po dokonaniu niezbędnych uzgodnień.