"Panama wezwaniem do ewangelizacji młodzieży"

Watykański Sekretarz Stanu zwraca uwagę, że spotkanie młodzieży odbędzie się w miejscu naznaczonym wieloma problemami społecznymi, ekonomicznymi i politycznymi, a także przymusową migracją, przemocą i zbrodniczym działaniem handlarzy narkotyków. „Żyjąc w tak trudnych realiach młodzi potrzebują nadziei. Muszą uwierzyć w siebie i w to, że z Chrystusem są w stanie zmienić świat” – podkreśla kard. Parolin.

Kard. Parolin – świadczyć o Ewangelii nie tylko słowami, ale życiem

"Jestem przekonany, że najlepszym dla młodych sposobem przemiany świata jest stanie się ewangelizatorami ich rówieśników. Chciałbym, aby każdy z uczestników spotkania w Panamie, które odbywa się przecież na tak młodym kontynencie, wyjechał z mocnym postanowieniem, że będzie świadczył o Ewangelii nie tylko słowami, ale przede wszystkim swym życiem – mówi Radiu Watykańskiemu kard. Parolin. – To sami młodzi muszą ewangelizować młodych. To oni mają najlepszą możliwość dotarcia do swych rówieśników, szczególnie tych, którzy z Kościołem nie mają żadnych punktów stycznych. Świadectwo młodych może być przekonywujące ponieważ dzielą oni ze swymi rówieśnikami nie tylko wiek, ale również wspólną kulturę, marzenia, to wszystko, co charakteryzuje młode pokolenie."

Więcej dowiesz się w serwisie specjalnym

• Panama 2019. Światowe Dni Młodzieży

Kard. Parolin zwraca uwagę na znaczenie faktu, że w ŚDM weźmie też udział liczna grupa młodzieży wywodzącej się z ludów tubylczych. Ich członkowie często są postrzegani jako mniej wartościowa część społeczeństwa, skazana na odrzucenie. „Ci ludzie powinni być dumni ze swoich korzeni i mają nam bardzo wiele do zaoferowania. Warto się od nich uczyć stylu życia opartego na silnych relacjach, mniej zatroskanego o «mieć», a bardziej o «być», o tworzenie trwałych więzów” – podkreśla watykański Sekretarz Stanu. Wskazuje zarazem, że Papież Franciszek będzie zachęcał młodych do wzięcia odpowiedzialności za przyszłość, czyli do aktywnego włączenia się w politykę rozumianą, nie jako karierowiczostwo, ale jako służba dobru wspólnemu.