Watykański hierarcha pokieruje Legionistami Chrystusa

Delegat papieski ma wszelkie uprawnienia niezbędne do stawienia czoła problemom zgromadzenia, jakie ujawniły się w trakcie niedawnej wizytacji kanonicznej i ma on jurysdykcję przynależną papieżowi.

Abp de Paolis jest uważny za „osobę bliską” watykańskiego sekretarza stanu, kard. Tarcisio Bertone. Urodził się 19 września 1935 r. w miasteczku Sonnino w Lacjum. Wstąpił do Zgromadzenia Misjonarzy św. Karola (skalabrinianów), opiekującego się włoskimi emigrantami i otrzymał święcenia kapłańskie 18 marca 1961 r. Następnie uzyskał doktorat z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim oraz licencjat z teologii na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza (Angelicum). Wykładał teologię moralną i prawo kanoniczne. Od 1971 r. był wykładowcą prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim a od 1987 na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim.

30 grudnia 2003 r. został sekretarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, a sakrę biskupią otrzymał 21 lutego 2004 z rąk ówczesnego watykańskiego sekretarza stanu, kard. Angelo Sodano. 12 kwietnia 2008 r. został mianowany przewodniczącym Prefektury Ekonomicznych Spraw Stolicy Apostolskiej i jednocześnie wyniesiony do godności arcybiskupa.

W wyniku wizytacji apostolskiej zgromadzenia Legionistów Chrystusa, Stolica Apostolska wskazała 1 maja br. na konieczność ponownego określenia charyzmatu tego zgromadzenia, zachowując to, co jest jego autentycznym rdzeniem – tzn. „militia Christi”, wyróżniająca działalność apostolską i misyjną Kościoła, której nie należy mylić z dążeniem do skuteczności za wszelką cenę.

Nakazała ponadto, by ponownie przyjrzeć się systemowi sprawowania władzy, który musi się łączyć z kryterium prawdy, aby respektować sumienia członków zgromadzenia i rozwijać się w świetle Ewangelii, jako autentyczna kościelna posługa. Stolica Apostolska widzi też potrzebę, aby za pomocą właściwej formacji ocalić entuzjazm wiary młodych zakonników, ich gorliwość misyjną i dynamizm apostolski.

Zauważono, że rozczarowanie z powodu fałszywego życia i przestępstw jakich dopuścił się założyciel zgromadzenia, zmarły 30 stycznia 2008 r. w wieku 87 lat ks. Marcial Maciel Degollado może powodować zakwestionowanie charyzmatu właściwego Legionistom Chrystusa.

W komunikacie Stolicy Apostolskiej z 1 maja b.r. stwierdzono ponadto, że wizytatorzy mogli się przekonać, iż styl życia ks. Marciala Maciela Degollado spowodował poważne konsekwencje w życiu i strukturze Legionistów, do tego stopnia, że wymagają dziś one poważnej rewizji.

„Niezwykle poważne i obiektywnie niemoralne zachowania ks. Maciela, potwierdzone przez niepodważalne świadectwa okazały się prawdziwym przestępstwami i ukazują, że prowadził on życie pozbawione jakichkolwiek skrupułów i prawdziwej pobożności” - czytamy w dokumencie. Zaznaczono, że znaczna część członków zgromadzenia nie była świadoma jego działań. Wynikało to przede wszystkim ze zbudowanego przez ks. Maciela systemu relacji, dzięki któremu był on w stanie umiejętnie tworzyć sobie alibi, zdobyć zaufanie, zażyłość i milczenie otaczających go osób oraz umocnić swoją rolę jako charyzmatycznego założyciela. Nierzadko wydalano i dyskredytowano osoby, które wątpiły w jego uczciwe prowadzenie się. Inną przyczyną powstania mechanizmu, który uczynił go przez wiele lat nietykalnym było fałszywe przekonanie, by nie szkodzić dobru Legionistów – stwierdza watykański dokument.

Stolica Apostolska zauważa, że gorliwość większości członków zgromadzenia oraz wiele ich dzieł, znajdujących często uznanie spowodowały, że sądzono w przeszłości, iż wysuwane oskarżenia są jedynie kalumniami. Dlatego też odkrycie i poznania prawdy o założycielu spowodowały u członków zgromadzenia zaskoczenie, przerażenie i głęboki smutek, co wyraźnie dostrzegli wizytatorzy.

Wizytacja apostolska Legionistów Chrystusa rozpoczęła się 15 lipca ub. roku, w związku z ujawnieniem faktów obciążających założyciela zgromadzenia. Ks. Marcial Maciel Degollado, zmarły 30 stycznia 2008 r. w wieku 87 lat, został w maju 2006 r. zawieszony przez Watykan w sprawowaniu publicznych czynności kapłańskich, po oskarżeniach o molestowanie seksualne nieletnich. Po jego śmierci wyszło na jaw, że utrzymywał stosunki z pewną kobietą i miał z nią córkę. Dopuszczał się też nadużyć względem kleryków. Mimo to Legioniści Chrystusa idealizowali osobę swego założyciela. W ciągu ośmiu miesięcy biskupi rozmawiali indywidualnie z każdym z ponad tysiąca członków zgromadzenia, poznając opinie dotyczące stanu życia wspólnotowego oraz pracy apostolskiej. Zebrali też opinie wielu biskupów diecezjalnych, gdzie pracują Legioniści Chrystusa. Spotkali się też z wieloma członkami ruchu „Regnum Christi”.