Wierność słowu Bożemu odpowiedzią na ataki

W Waszyngtonie w dniach od 3-5 sierpnia odbywa się 128. Konwencja tego największego na świecie męskiego stowarzyszenia katolickiego laikatu.
Watykański sekretarz stanu nawiązuje do hasła tegorocznej konwencji - „Jestem stróżem brata mego”, które przywołuje na myśl ducha braterskiej solidarności, stanowiącego inspirację do założenia Rycerzy Kolumba i który nadal przewodzi działalności tej organizacji. Papież wyraża Rycerzom wdzięczność za okazywaną czynem solidarność i miłość oraz dawane przez nich świadectwo o miłości Chrystusa i zbawczej prawdzie Ewangelii. Dziękuje też za wsparcie, za ofiarowane modlitwy, a zwłaszcza za nowennę odprawianą w wigilię piątej rocznicy jego wyboru. Ojciec Święty dziękuje ponadto Rycerzom Kolumba za duchową solidarność z kapłanami, wyrażoną szczególnie w niedawno zakończonym Roku Kapłańskim.

Odnosząc się do „często niesprawiedliwych i nieuzasadnionych ataków na Kościół i jego przywódców” kard. Bertone stwierdza: „Jego Świątobliwość jest przekonany, że najlepszą na nie odpowiedzią ze strony wszystkich wierzących jest wierność Słowu Bożemu, jeszcze gorliwsze dążenie do świętości i miłości w prawdzie”. Przekazuje prośbę papieża by Rycerze dalej wytrwale dawali świadectwo wierze i miłości, niewzruszenie ufając, że przez to, iż Kościół przyjmuje z gotowością ten okres oczyszczania, jego światło jeszcze bardziej zajaśnieje przed wszystkimi ludźmi dobrej woli i sprawiedliwego sądu.

W Watykańskim przesłaniu podkreślono, iż wszelka ludzka działalność podlega odpowiedzialności moralnej. Odnosząc się do zjawiska nieustannego poddawania w wątpliwość norm moralnych, w tym również dokonywanych przez prawo stanowione, wyrażono uznanie dla podejmowanych przez Rycerzy wysiłków na rzecz ukazania mądrości nauki moralnej Kościoła i jej znaczenia dla zdrowego, sprawiedliwego i trwałego porządku społecznego. Stolica Apostolska dziękuje tej największej organizacji męskiej laikatu katolickiego za obronę życia ludzkiego, ukazywanie prawdziwej natury małżeństwa i za starania, by uczulić sumienia katolików świeckich na potrzebę zlikwidowania rozdziału pomiędzy wiarą, którą głosimy a podejmowanymi każdego dnia decyzjami, nadającymi kształt naszemu życiu a także życiu całego społeczeństwa.