Na wzór św. Franciszka nośmy ubogich w sercu

Aktualnie na wielu włoskich placach mają miejsce spotkania z okazji 100-lecia włoskiego czasopisma poświęconego Biedaczynie, zatytułowanego „San Francesco”. Wśród licznych miast Italii nie mogło zabraknąć także Rzymu. To właśnie tutaj, jak podają Źródła Franciszkańskie, święty przebrał się za żebraka i wraz z ubogimi prosił o jałmużnę przed drzwiami laterańskiej bazyliki.

„W tym czasie Franciszek udał się na pielgrzymkę do Rzymu. Wchodząc do Bazyliki św. Piotra, zauważył skąpstwo niektórych darczyńców [...]. Kiedy odchodził, zatrzymał się przed drzwiami bazyliki, gdzie wielu ubogich prosiło o jałmużnę, i potajemnie przywdział ubranie żebraka. I wtedy na schodach świątyni, wśród innych żebraków, prosił o jałmużnę po francusku”. U stóp pomnika Biedaczyny z Asyżu, który upamiętnia to wydarzenie, kard. Feroci przypomniał jeden z epizodów z życia św. Franciszka.

„W Asyżu spotkał trędowatego, podszedł do niego i objął go. Ten czyn Franciszka nie był gestem heroicznym, gestem «nadczłowieka», który chciał pokazać wszystkim, że nie boi się trądu. W tym momencie w Franciszku obudziła się intuicja, która powinna ożywiać każdego z nas. W tym chorym człowieku widział nie tylko Pana, ale i samego siebie. Obejmując biednego, chorego i trędowatego, powiedział, że należy on do niego. Jeśli nie wzrasta w naszych sercach poczucie, że inni – zwłaszcza ci najbardziej potrzebujący – należą do nas, nigdy nie będziemy w stanie udzielić właściwych odpowiedzi – podkreślił kard. Feroci. – Możemy wykonywać pracę społeczną i charytatywną, ale to nie jest to, czego Bóg od nas oczekuje. Pan prosi nas, abyśmy byli dostępni dla innych, tak jak On był dostępny dla nas. Jeśli uda nam się być obecnymi w ubogich, tak jak Pan jest w nich obecny, wtedy staniemy się dyspozycyjni do bycia prawdziwymi narzędziami w rękach Pana.“