Dobra Nowina dla świata

Dobra Nowina to konkretny program, spisany pod natchnieniem Ducha Świętego. Duch Boży inspirował, jak w przypadku starca Symeona, który przyszedł do świątyni jerozolimskiej, gdy Maryja z Józefem wnosili Dzieciątko Jezus, by ofiarować Je Bogu. Nie tylko błogosławił Boga, ale również wypowiedział proroctwo dotyczące Jezusa, który stanie się dla świata znakiem sprzeciwu. Inspiracje Ducha, aby naśladować swoim życiem i odwzorowywać styl Jezusa to także codzienność Kościoła. W 1997 r. Jan Paweł II w święto Ofiarowania ustanowił Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Stworzył w ten sposób okazję do głębszej refleksji całego Kościoła nad darem życia poświęconego Bogu. Maryja ofiaruje Bogu największy Dar, jaki otrzymała – Syna, Jezusa Chrystusa, a jednocześnie składa w ofierze siebie. Podobną ofiarę, z siebie samych w miłości do Chrystusa, składają osoby konsekrowane.

Jak podkreślił Jan Paweł II, „ofiarowanie Jezusa staje się wymowną ikoną całkowitego oddania własnego życia dla tych, którzy powołani są, aby odtworzyć w Kościele i w świecie, poprzez rady ewangeliczne «charakterystyczne przymioty Jezusa, dziewictwo, ubóstwo i posłuszeństwo»” (Vita consecrata, 1). W swoim nauczaniu Papież Polak przypomina, iż życie konsekrowane, które „znajduje się w samym sercu Kościoła jako element o decydującym znaczeniu dla jego misji, (…) wyraża najgłębszą istotę powołania chrześcijańskiego oraz dążenie całego Kościoła-Oblubienicy do zjednoczenia z jedynym Oblubieńcem"  Zatem „nie tylko w przeszłości było pomocą i oparciem dla Kościoła, ale stanowi cenny i nieodzowny dar także dla teraźniejszości i przyszłości ludu Bożego, ponieważ jest głęboko zespolone z jego życiem, jego świętością i misją”.

Warto podkreślić wartość rad ewangelicznych, które stanowią zaproszenie do życia doskonałego. Ślub czystości - jest wyborem Chrystusa jako jedynej miłości i dlatego wiąże się z dobrowolną rezygnacją z życia małżeńskiego. Ta miłość oblubienicy do Oblubieńca znajduje swoje przedłużenie w miłości do tych, których wszyscy opuścili. Ślub ubóstwa stanowi odpowiedź na „materialistyczną żądzę posiadania, lekceważącą potrzeby i cierpienia słabszych i wyzutą z wszelkiej troski o zachowanie równowagi zasobów naturalnych” (VC 89). Natomiast ślub posłuszeństwa jest związany z kulturą wolności, ściśle związaną z szacunkiem dla osoby ludzkiej, z pomniejszaniem obszarów niesprawiedliwości i przemocy.

W liście na Dzień Życia Konsekrowanego 2025, bp Jacek Kiciński zwrócił uwagę, że „misja osób konsekrowanych jest widzialnym znakiem nadziei dla tych, którzy doświadczają sytuacji życia bez nadziei”. Albowiem „obecność wielu sióstr, ojców i braci w przestrzeni dzisiejszego świata jest miłością uzdrawiającą i przywracającą nadzieję. Czasami ta obecność jest niewidoczna, czasami cicha, a nawet milcząca, ale jednak zawsze owocna”. Równocześnie wskazał, iż podejmowane dzieła ewangelizacyjne, dzieła miłosierdzia i codzienna modlitwa sióstr i braci zakonnych oraz świeckich osób konsekrowanych przyczyniają się do „budowania cywilizacji miłości, której tak bardzo potrzebują nasze rodziny, wspólnoty, nasza Ojczyzna i cały świat”.