Bezrobocie rejestrowane to ilość osób, które poszły do urzędu pracy i zostały zarejestrowane jako bezrobotne. Tych osób jest relatywnie niewiele. Realnym problemem są osoby, które nie pracują, mimo, że mogą. Oczywiście, jest pewien "zdrowy" odsetek w każdym społeczeństwie, który musi nie pracować, mimo, że jest w wielu produkcyjnym. Do takich osób zalicza się osoby wychowujące dzieci lub opiekujące się innym członkiem rodziny, studentów itp. Problemem są osoby, które nie pracują, bo żyją "z renty babci", są na utrzymaniu współmałżonka, albo tak zwani "wieczni studenci". Generalnie osoby które nie mają przeciwwskazań, by podjąć pracę, ale nie są tym zainteresowane. Takie osoby nie rejestrują się jako bezrobotni, więc nie są uwzględniani w statystykach, ale realnie dla gospodarki stanowią obciążenie, ponieważ kto inny musi pracować na ich utrzymanie. Jest to realny problem polskiej gospodarki. Niestety, rządowy program wsparcia rodzin betonuje ten stan, zamiast go zwalczać. Konieczny jest szeroki program aktywizacji zawodowej społeczeństwa, bo to wstyd, że Polacy wolą siedzieć w domach na utrzymaniu państwa, albo rodziny, a firmy muszą zatrudniać pracowników z Ukrainy.

Można prościej, wystarczy tak jak teraz skomplikować procedurę rejestracji bezrobotnych i rzucać przysłowiowe "kłody pod nogi". Ludzi bez pracy nie ubędzie, ale zarejestrowanych bezrobotnych będzie mniej.

Nie jest to prawda, mam bardzo liczne przypadki, że pracownice wolą1500 zł z 500+ na trójkę nastolatków, niż pracę za 2300 na rękę. O ile rozumiem matki małych dzieci, które wymagają uwagi, to w przypadku nastolatków jest to zwyczajnie nierozważne.

Do "Gość". Nie, nie wybierają słusznie. Przekazywanie dzieciom wzorców, że zamiast pracy zarobkowej lepiej siedzieć w domu i "gotować obiady" jest szkodliwe. Takie wzorce pokazują, że "praca jest dla frajerów" i "szlachta nie pracuje". Jak stwierdził przedmówca, życie z zasiłku od państwa w żadnym wypadku nie jest lepsze od pracy.