![Procesja Bractwa Zaparcia się Św. Piotra](/files_upload/old/liturgia.wiara.pl/elementy/wp/negacion.jpg)
Zarówno zaparcie się św. Piotra jak i jego walka z Malchusem pojawia się w szczególnego rodzaju sztuce, będącej charakterystyczną cechą iberyjskiej pobożności. Przez cały Wielki Tydzień w Andaluzji (południowa Hiszpania) codziennie odbywają się uroczyste procesje. Podczas tych procesji nosi się tzw. pasos – ogromne, ważące około 1,5-3 ton platformy. Są na nich ustawione figury Chrystusa lub Matki Bożej albo rozbudowane sceny religijne, np. pojmania Jezusa. Niektóre rzeźby mają kilkaset lat i są dziełem wybitnych artystów. Inne powstały zupełnie niedawno, bo ta forma religijności jest wciąż w Hiszpanii bardzo żywa.
Każdą platformę niesie kilkudziesięciu wyspecjalizowanych tragarzy. Ściśle określony jest sposób dekoracji kwiatami każdej figury oraz towarzysząca procesji muzyka.
![Strój bractwa](/files_upload/old/liturgia.wiara.pl/elementy/wp/nazareno.gif)
Procesje organizują bractwa religijne, działające przy poszczególnych kościołach. Każde bractwo skupia zwykle kilkuset lub tysiąc kilkuset członków, tzw. nazarenos. Tradycja najstarszych bractw sięga średniowiecza. Bractwa mają swoje stroje, składające się z tzw. tunicas - habitów w określonym kolorze, z charakterystycznymi, spiczastymi kapturami, zakrywającymi całą twarz.
W każdym mieście Andaluzji działa kilkadziesiąt bractw, każde pod innym wezwaniem. W niewielkim mieście Cuenca istnieje... Bractwo Zaparcia się Świętego Piotra (La Hermandad de la Negación de San Pedro). Zostało utworzone przez strażaków i strażników miejskich 19 lutego 1996 roku. Nosi paso z rzeźbą miejscowego artysty Vicente Marína. Towarzyszy mu utwór muzyczny "Łzy świętego Piotra", skomponowany przez Garcíę Hidalgo. Nazarenos noszą fioletowe habity, białe kaptury i rękawice oraz czarne buty.
«« | « |
1
| » | »»