Dziękujemy za wolność

Słowo metropolity warszawskiego ks. arcybiskupa Kazimierza Nycza na Drugi Dzień Dziękczynienia. Publikujemy pełen tekst listu. Drogie Siostry i Drodzy Bracia ! W minioną niedzielę Uroczystością Zesłania Ducha Świętego zakończył się radosny czas wielkanocny. Dziś w Warszawie i we wszystkich parafiach w Polsce obchodzimy drugi Dzień Dziękczynienia. W Wilanowie, gdzie budowane jest Centrum i Świątynia Opatrzności Bożej, zgromadzeni są wierni wraz z biskupami na Mszy świętej dziękczynnej. Dzięki środkom społecznego przekazu łączymy się wszyscy i we wspólnej modlitwie w parafiach chcemy wyśpiewać hymn dziękczynienia Bożej Opatrzności za wszystkie Jej dary. 1. Radosny Dzień Dziękczynienia obchodzimy w niedzielę Trójcy Przenajświętszej. Stajemy wobec tajemnicy Jedynego Boga, który tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby świat zbawił przez Krzyż i Zmartwychwstanie. Powrócił do Ojca, aby zesłać na świat i Kościół Ducha Świętego. „Jeśli nie odejdę Duch Święty nie przyjdzie do was, a jeśli odejdę poślę Go Wam.” Duch Święty od Ojca i Syna pochodzi. Miłość Ojca do Syna i Syna do Ojca, której węzłem osobowym jest Duch Święty pozostaje dla człowieka największą tajemnicą, wobec której dziś klękamy. Trójca Święta jest najgłębszą wspólnotą miłości. Każdy człowiek, przez zbawcze dzieło paschalne Jezusa Chrystusa i przez chrzest, zostaje włączony w życie Boga Trójjedynego. Dlatego wszyscy, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi, możemy więc w tym Duchu wołać do Boga: „Abba, Ojcze!”. 2. Każdy człowiek ma za co dziękować. Dziękujemy rodzicom, nauczycielom, lekarzom, kolegom i przyjaciołom. Małżonkowie dziękują sobie nawzajem, rodzice dziękują swoim dzieciom. Choć ciągle uczymy się dziękować, to ciągle dziękujemy za mało. Słowo „dziękuję” powinniśmy mieć na ustach i w sercu. Ze słowem „dziękuję”, w postawie wdzięczności, powinniśmy także przychodzić do Boga, który jest naszym Ojcem. „Abba, Ojcze dziękuję Ci, że jesteś naszym Ojcem, że nas kochasz miłością największą.” Dziękuję, że w swojej Opatrzności prowadzisz nas po zawiłych drogach życia. Takie dziękczynienie zanosimy do Boga i ludzi, zwłaszcza dzisiaj – w drugi Dzień Dziękczynienia. Chcemy uczyć się dziękowania i dziękować przez cały następny rok. 3. W tym roku powody do dziękowania Bogu są wyjątkowe. Trzydzieści lat temu stanął na Polskiej ziemi pierwszy papież Słowianin, Sługa Boży Jan Paweł II. Wtedy byliśmy w niewoli komunistycznego systemu i nic nie wskazywało na to, że stan ten rychło się zakończy. Stanął papież ze swoim ludem w Warszawie, na Placu Zwycięstwa, pojechał do Gniezna, przybył na Jasną Górę, poprowadził do Oświęcimia, Brzezinki, aby przestrzec cały świat przed totalitaryzmem. Na zakończenie, na krakowskich Błoniach, otoczony dwoma milionami wewnętrznie wolnych ludzi, zawołał: „musicie być mocni”. To bierzmowanie dziejów, dokonane w Krakowie, było dopełnieniem warszawskiego wołania: „Niech zstąpi Duch Twój Panie i odnowi oblicze tej ziemi.” Rok później powstała Solidarność. Choć przeciwnik robił wszystko, by zniszczyć ten zryw wolności przez stan wojenny, dziesięć lat później Polska weszła do rodziny wolnych krajów europejskich. W 1989 roku, w pierwszym tygodniu czerwca ludzie radośnie zawołali: „komunizm upadł!”. Dziesięć lat później, w roku 1999, Jan Paweł II znów był w Polsce, w Warszawie na Placu Piłsudskiego i w Polskim Parlamencie. Przyjechał zobaczyć wolną Polskę, w powstaniu której uczestniczył. Przyjechał, cieszyć się wolnością razem z nami, a zarazem mądrze przestrzegać przed jej zagrożeniami. Nade wszystko przyjechał dziękować za odzyskaną wolność. 4. Nie byłoby wolnej Polski bez trudu i ofiary wielu ludzi. Nie byłoby papieża z Polski i wolnościowego zrywu bez Prymasa Tysiąclecia, Jego Wielkiej Nowenny i obchodów Millenium Polski. Nie byłoby roku 1989 bez Solidarności i bez Kościoła. Nie byłoby ani upadku komunizmu, ani zmiany mapy Europy, ani wolności bez Jana Pawła II i jego charyzmatycznej roli, jaką odegrał we współczesnym świecie. Wierzymy gorąco, że w tym wszystkim działał Duch Święty, o którego zstąpienie trzydzieści lat temu błagał Jan Paweł II. Wierzymy, że to było działanie Bożej Opatrzności. W drugim Dniu Dziękczynienia, Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu, my – świadkowie tego przełomu dziejów, dziękujemy za odzyskaną wolność. To najlepszy sposób obchodzenia tych ważnych narodowych rocznic. Mówić Bogu „dziękuję”, a równocześnie pielęgnować dar wolności. To dziś czynimy w całej Polsce. Dziękujemy w Warszawie, w powstającym Centrum Opatrzności Bożej, gdzie jest Świątynia, gdzie powstaje Muzeum Jana Pawła II i Stefana Kardynała Wyszyńskiego oraz Instytut Jana Pawła II. Słowo dziękczynienia Bogu za Polską wolność wypowiadają wierni Kościoła, przedstawiciele najwyższych władz państwowych i samorządowych oraz ludzie dobrej woli. 5. Ja także pragnę podziękować wszystkim ludziom za udział w tym święcie Dziękczynienia. Dziękuję za modlitwę w intencji wolnej Polski. Dziękuję za wspieranie budowy Centrum Opatrzności Bożej – symbolu Wdzięczności Polaków. Za modlitwy, życzliwe słowa i ofiary pieniężne, składane rok temu podczas pierwszego Dnia Dziękczynienia oraz w ciągu całego roku. To dzięki Wam powstanie w Warszawie wyjątkowe miejsce, w którym Polacy będą mówić Bogu „dziękuję”, ale też poznawać w nowoczesnym muzeum dzieło dwóch Wielkich Polaków: papieża Jana Pawła II i Ks. Stefana Kardynała Wyszyńskiego oraz uczyć się dostrzegania działania Opatrzności Bożej w dziejach naszej Ojczyzny i we własnym życiu. Dziękuję za dzisiejsze ofiary, które dzięki życzliwości Waszego biskupa i księży proboszczów złożycie po tej Mszy świętej do puszek przed kościołem. Przez te ofiary włączycie się w wielkie ogólnopolskie dzieło upamiętnienia polskich dróg do wolności i dziękczynienia Opatrzności Bożej za wszystko co od Niej otrzymujemy. Poprzez nasze osobiste „dziękuję” powstanie wielkie świadectwo dla przyszłych pokoleń Polaków. Serdecznie dziękuję księżom proboszczom i wszystkim kapłanom oraz świeckim, którzy angażują się w przeprowadzenie tej zbiórki. Dziękując wszystkim za wszystko, zapewniam o modlitwie całego Kościoła Warszawskiego i z serca błogosławię. Kazimierz Nycz Arcybiskup Metropolita Warszawski