Zmarł bp Edward Materski

W ostatnich dniach trwaliśmy przy szpitalnym łóżku chorego Pasterza. Cała diecezja wspierała cierpiącego biskupa modlitwami i ofiarami.

Edward Materski urodził się 6 stycznia 1923 r. w Wilnie w rodzinie inteligenckiej jako syn Ignacego i Marii z Filutowskich. Po śmierci ojca w 1932 r. z matką i dwiema siostrami przeprowadził się do Warszawy. Tam uczęszczał do Gimnazjum Wojciecha Górskiego, w którym w 1940 r. już na tajnych kompletach otrzymał świadectwo dojrzałości. W czasie okupacji hitlerowskiej rozpoczął studia i formację kapłańską w seminarium w Kielcach. Brał udział w powstaniu warszawskim. 20 kwietnia 1947 przyjął święcenia kapłańskie. Od początku związał się z pracą katechetyczną, zarówno jako nauczyciel religii, jak też jako wizytator, organizator nauczania i wykładowca katechetyki.

29 października 1968 r. został mianowany biskupem pomocniczym diecezji kieleckiej i biskupem tytularnym Aquasirena. Sakrę biskupią przyjął 22 grudnia 1968 r. Od 28 marca 1981 r. był biskupem sandomierskim, a od 3 października 1981 r. – biskupem sandomiersko-radomskim. 25 marca 1992 r., po reorganizacji diecezji polskich, objął pieczę nad Kościołem radomskim jako pierwszy biskup diecezji radomskiej. Funkcję tę pełnił do 28 czerwca 1999 r. Tu zorganizował struktury nowej diecezji, której widomym znakiem jest imponujący gmach radomskiego Wyższego Seminarium Duchownego. Utworzył ponad 130 nowych parafii. Zorganizował i przeprowadził wizytę Jana Pawła II w Radomiu, która miała miejsce 4 czerwca 1991 r. 29 lipca 2007 r. prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Do końca bp Materski był czynny w wielu przestrzeniach działalności duszpasterskiej diecezji. Publikował, głosił kazania i homilie. Służył radą, mądrością i całkowitym oddaniem innym.