Idź precz, szatanie

Najdrożsi Bracia i Siostry!

1. W ubiegłą środę wkroczyliśmy na pokutny szlak Wielkiego Postu poprzez obrzęd posypania [głów] popiołem, obrzęd bogaty w symbolikę, zakorzeniony w tradycji biblijnej i bardzo drogi pobożności ludowej. Popiół przypomina nam, jak bardzo delikatne jest istnienie ludzkie i kieruje nasze spojrzenie na Chrystusa, który swoją śmiercią i zmartwychwstaniem, wyzwolił nas z niewoli grzechu i śmierci. Z tymi dogłębnymi ukierunkowaniami wewnętrznymi wchodzimy na drogę wiodącą do Wielkanocy, mając serce otwarte na usilne wezwanie Pana: "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" (Mk 1, 15).

2. Właśnie dzisiaj, w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu liturgia ukazuje nam przejmujący zapis ewangeliczny o kuszeniu Jezusa: "Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła" (Mt 4, 1). Posłannictwo Zbawiciela rozpoczyna się właśnie od Jego zwycięstwa nad potrójnym podstępem księcia zła.
"Idź precz, szatanie!" (tamże, 4, 10). Zdecydowane zachowanie Mesjasza stanowi dla nas przykład i zaproszenie do naśladowania Go w odważnym zdecydowaniu. Diabeł, "książę tego świata" (J 12, 31) prowadzi również dzisiaj swe zwodnicze dzieło. Każdy człowiek, oprócz własnych pożądliwości i złego przykładu innych, jest także kuszony przez złego ducha i to tym bardziej, im mniej to zauważa. Ileż to razy z łatwością ulega zwodniczym pokusom ciała i zła oraz doświadcza później, że kochał złudzenia! Należy zachowywać czujność, aby reagować z pełną gotowością na każdy atak pokusy.

3. Kościół - doświadczony nauczyciel człowieczeństwa i świętości - pokazuje nam stare i wiecznie nowe narzędzia do codziennej walki z podszeptami zła: są to modlitwa, sakramenty, pokuta, uważne wsłuchiwanie się w Słowo Boże, czuwanie i post.
Wejdźmy z jeszcze większym zaangażowaniem na drogę pokuty Wielkiego Postu, aby być gotowymi do pokonania wszelkich zasadzek szatana i wkroczenia w czas Wielkanocy w radości ducha (por. Kolekta).
Niech nam towarzyszy w tym Maryja, Matka Miłosierdzia Bożego. Jej chciałbym powierzyć w sposób szczególny rekolekcje, które dzisiaj rozpocznę w Watykanie wraz z mymi współpracownikami z Kurii Rzymskiej. Was wszystkich, najdrożsi Bracia i Siostry, proszę, abyście towarzyszyli mi w tym modlitwą, aby były to dni owocne nie tylko dla tych, którzy będą je przeżywać, ale dla całego Kościoła.