Tej prawdy potrzebuje świat

Prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat

Jan 1,9 Orędzie bożonarodzeniowe ks. bp. Janusza Jaguckiego Zwierzchnika Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP Umiłowani w Panu, Siostry i Bracia, Grudniowe dni są najkrótszymi w roku. Słońce wstaje późno unosząc się nisko nad horyzontem i szybko zachodzi sprawiając, że czas dnia szybko upływa, a świat zdaje się być pogrążony w opanowujących go coraz bardziej ciemnościach. Ta atmosfera nie jest obojętna dla nas – ludzi. Nasze życie i zachowanie wpisane są bowiem w rytm przyrody. Otoczeni przez ciemności nocy i zimowy chłód stajemy się apatyczni, pozbawieni sił i energii. Tak jest do 24 grudnia – do przełomowego dnia, od którego znów wydłuża się dzień, na nowo przybywa w ciągu doby czasu, gdy świeci słońce. Właśnie w tym przełomowym, z punktu widzenia przyrody, czasie od wieków dociera do nas wieść o tym, że: Prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat. Oto narodził się Zbawiciel świata, którym jest Jezus Chrystus. On przyszedł na świat, by wydobyć go z mroków grzechu, beznadziei, strachu i śmierci i wyprowadzić ku światłości. On przyszedł, by zbawić świat i oznajmić mu nastanie Bożego Królestwa. Tej prawdy szczególne potrzebuje świat, w którym żyjemy. Spowity jest on bowiem w różnorakich ciemnościach. Światło słoneczne dosłownie zasłaniają dziś kłęby dymu powstałe po wybuchach bomb i pożarach spowodowanych wojennymi atakami. W wielu miejscach świata toczą się otwarte wojny, gdzie indziej krwawe żniwo zbierają ataki terrorystyczne. W ciemną i niepewną przyszłość z przerażeniem spogląda również wielu mieszkańców naszego kraju – także wielu spośród nas. Powodem tego jest coraz bardziej skomplikowana sytuacja społeczna – bezrobocie, problemy dotyczące systemu edukacyjnego, opieki medycznej i społecznej. W ciemnościach spowite jest życie wielu ludzi także z innych powodów: śmierć bliskiej osoby, ciężka choroba, kryzys w małżeństwie i rodzinie – to tylko niektóre z powodów, które sprawiają, że ciemność zdaje się brać w ich życiu górę. Dla wielu współczesnych ludzi sytuacja ta staje się powodem, dla którego tracą wiarę i nadzieję. Rezygnują z Boga i wykreślają go ze swego życia, a w ostateczności pozbawieni jakiejkolwiek orientacji w życiu zamykają się w sobie i w ciemnościach swojej duszy, której nie rozświetli ani alkohol, ani narkotyki, ani żaden inny tymczasowy „pocieszyciel”. Jest tylko jedno źródło światła i źródło prawdziwego życia – to Światło, które przed dwoma tysiącami lat przyszło na świat jako kruche i drżące z zimna niemowlę – Jezus Chrystus – jedyny Boży Syn. Tylko to światło jest w stanie rozproszyć ciemności ludzkich trosk i niepokojów. Tylko na Nim może zostać zbudowany trwały pokój między ludźmi i narodami. Ta prawda jest dla nas – chrześcijan zarazem wyzwaniem, byśmy ją urzeczywistniali i byli na każdym miejscu świadkami Chrystusa, który jest prawdziwą Światłością w świecie. Drogie Siostry i Bracia, W tych dniach gromadzimy siew naszych kościołach wokół radosnej wieści o narodzeniu Bożego Syna. Wraz z pasterzami z betlejemskich pól i mędrcami z dalekich krajów wędrujemy wiedzeni przez gwiazdę ku Betlejem. Tam stajemy się świadkami największego cudu w historii świata. Prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat, a jest nią Jezus Chrystus. Niechaj ta światłość oświeca każdą i każdego z Was. Niech rozgrzewa Wasze serca i dusze i napełnia je wiarą nadzieją i miłością. Niech Chrystus Pan błogosławi Wam obficie i prowadzi w swej łasce. Tego Wam życzę na te święta oraz na każdy dzień Waszego życia. Wasz w Chrystusie Panu, bp Janusz Jagucki Zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP Warszawa, Adwent 2003