Nieście światło Chrystusa do wszystkich środowisk społecznych i kulturalnych, w których żyjecie - zaapelował Benedykt XVI do uczestników II Światowego Kongresu Ruchów Kościelnych i Nowych Wspólnot.
Jak wiele zła może wyrządzić w życiu człowieka i narodów dążenie do władzy, do posiadania, do przyjemności! Nieście w tym świecie, na którym panuje zamieszanie, świadectwo wolności, poprzez którą wyzwolił nas Chrystus (por. Ga 5, 1). Nadzwyczajne połączenie miłości Boga i miłości bliźniego czyni życie pięknym i sprawia, że zakwita pustynia, na której często przychodzi nam żyć. Gdzie miłość przejawia się jako pasja do życia i losu innych, promieniując w uczuciach i pracy i stając się siła budująca bardziej sprawiedliwy ład społeczny, tam buduje się cywilizację zdolną przeciwstawić się naporowi barbarzyństwa. Bądźcie budowniczymi lepszego świata zgodnie z ordo amoris, w którym objawia się piękno ludzkiego życia. Ruchy kościelne i nowe wspólnoty są dzisiaj świetlistym znakiem piękna Chrystusa i Kościoła, Jego Oblubienicy. Wy należycie do żywej struktury Kościoła. Dziękuje wam on za wasze zaangażowanie misyjne, za działalność formacyjną, którą prowadzicie w sposób rosnący w chrześcijańskich rodzinach, za krzewienie wśród siebie powołań do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Dziękuje wam również za okazywaną gotowość do przyjęcia wskazań operacyjnych nie tylko Następcy Piotra, ale też biskupów rozlicznych Kościołów lokalnych, którzy wraz z Papieżem są strażnikami prawdy i miłości w jedności. Liczę na waszą gotowość do posłuszeństwa. Abstrahując od afirmacji prawa do własnego życia, górę musi brać zawsze, jako priorytet nie podlegający dyskusji, budowa Ciała Chrystusa pośród ludzi. Każdy problem musi być podejmowany w ruchach z uczuciem głębokiej komunii, w duchu przylgnięcia do prawowitych Pasterzy. Niechaj wsparciem dla was będzie udział w modlitwie Kościoła, którego liturgia jest najwyższym wyrazem piękna chwały Bożej i w jakimś sensie stanowi przejrzenie się Nieba w ziemi. Zawierzam was wstawiennictwu Tej, którą wzywamy jako Tota pulchra, "Całą piękną", ideał piękna, który artyści starali się zawsze odtworzyć w swych dziełach, "Niewiasta obleczona w słońce" (Ap 12,1), w której uroda człowieka spotyka się z pięknem Boga. Z tymi uczuciami przekazuję wszystkim, jako zadatek nieustannej miłości, specjalne błogosławieństwo apostolskie. Watykan, 22 maja 2006 BENEDICTUS PP. XVI tłumaczył Marek Lehnert (KAI Rzym)
FOMO - lęk, że będąc offline coś przeoczymy - to problem, z którym mierzymy się także w święta
W ostatnich latach nastawienie Turków do Syryjczyków znacznie się pogorszyło.
... bo Libia od lat zakazuje wszelkich kontaktów z '"syjonistami".
Cyklon doprowadził też do bardzo dużych zniszczeń na wyspie Majotta.
„Wierzę w Boga. Uważam, że to, co się dzieje, nie jest przypadkowe. Bóg ma dla wszystkich plan”.