Benedykt XVI na Światowy Dzień Pokoju 1 stycznia 2007

Kościół w obronie transcendencji osoby ludzkiej 16. Na koniec pragnę zwrócić się z gorącym apelem do Ludu Bożego, aby każdy chrześcijanin poczuł, że jego zadaniem jest być niezmordowanym budowniczym pokoju i wytrwałym obrońcą godności osoby ludzkiej i jej niezbywalnych praw. Wdzięczny Bogu za to, że go powołał na członka swojego Kościoła, który w świecie jest „znakiem i zabezpieczeniem transcendentnego charakteru osoby ludzkiej”⁹, chrześcijanin niestrudzenie będzie Go błagał o fundamentalne dobro pokoju, który ma tak wielkie znaczenie w życiu każdego. Niech czuje się dumny z tego, że z hojnym oddaniem służy sprawie pokoju, wychodząc naprzeciw braciom, zwłaszcza tym, którzy oprócz znoszenia ubóstwa i braków, pozbawieni są tego cennego dobra. Jezus objawił nam, że „Bóg jest miłością” (1 J 4, 8) i że największym powołaniem każdej osoby jest miłość. My w Chrystusie możemy odkryć najwyższe racje ku temu, aby stać się zdecydowanymi obrońcami godności ludzkiej i odważnymi budowniczymi pokoju. 17. Niech zatem nie zabraknie nigdy wkładu każdego wierzącego w promocję prawdziwego humanizmu integralnego, zgodnie z nauczaniem encyklik Populorum progressio i Sollicitudo rei socialis, których 40. i 20. rocznicę opublikowania będziemy obchodzili w tym roku. Królowej Pokoju, Matce Jezusa Chrystusa, który jest „naszym pokojem” (Ef 2, 14), powierzam moją żarliwą modlitwę za całą ludzkość na początku 2007 roku, na który patrzymy z sercem pełnym nadziei, mimo niebezpieczeństw i problemów. Niech Maryja ukazuje nam swego Syna jako Drogę pokoju i napełni nasze oczy światłem, abyśmy umieli rozpoznawać Jego oblicze w twarzy każdej osoby ludzkiej, która jest sercem pokoju. Benedykt XVI, pp. Watykan, 8 grudnia 2006 roku Przypisy: 1. Por. Katechizm Kościoła Katolickiego, 357. 2. Mowa 169, 11, 13: PL 38, 923. 3. N. 3. 4. Homilia na Islinger Feld w Ratyzbonie, 12 września 2006 r. 5. Por. List do biskupów Kościoła katolickiego na temat współpracy mężczyzny i kobiety w Kościele i świecie (31 maja 2004), n.15-16. 6. N. 38. 7. W odniesieniu do tej kwestii Katechizm Kościoła Katolickiego precyzuje surowe i precyzyjne kryteria: por. nn. 2307-2317. 8. Konst. Duszp. Gaudium et spes, 80. 9. Sobór Watykański II, Tamże, 76. Wersja elektroniczna opracowana przez Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski na podstawie tłumaczenia Sekcji Polskiej L’Osservatore Romano