Kard. Bertone: Europa zmierza ku samozagładzie

KAI: Jaka jest, zdaniem Eminencji, rola chrześcijan w budowaniu przyszłej zjednoczonej Europy? Czy ich obecny wkład w ten proces jest wystarczający? - Chrześcijanie byli budowniczymi i głównymi aktorami tworzenia Europy zarówno w dalszej przeszłości, jak i bezpośrednio po II wojnie światowej. Europę budowały pierwsze wspólnoty wierzących i pierwsi mnisi benedyktyńscy. W epoce współczesnej, po II wojnie światowej, jednoczącą się Europę zaczęli tworzyć trzej wielcy i głęboko praktykujący chrześcijanie: Alcide de Gasperi, Konrad Adenauer i Robert Schuman - Włoch, Niemiec i Francuz. To bardzo znaczące: trzej ludzie wierzący, politycy o wielkim wymiarze europejskim i światowym. W sprawie De Gasperiego i Schumana toczą się dziś procesy beatyfikacyjne. Ich przykład najlepiej pokazuje, jaka może być rola chrześcijan w budowaniu przyszłości naszego kontynentu. KAI: A co dziś jest szczególnym zadaniem chrześcijan? - Przede wszystkim trzeba dbać i wciąż odnawiać chrześcijańską tożsamość Europy. Tożsamość opartą na tych wartościach, które ją tworzyły w ciągu wieków. Tak, jak to czynili wspomniani twórcy powojennej Europy. Wskazałbym też na bardzo istotny, polityczny wymiar działania chrześcijan. Chrześcijan jako polityków, jako przedsiębiorców czy ludzi innych specjalności. Swój wkład winni oni dawać właśnie jako chrześcijanie. Nie chodzi tu o budowanie Europy wyznaniowej, ale Europy jako kontynentu wolnego, demokratycznego i solidarnego. Wolność, demokracja i solidarność są to trzy cechy charakterystyczne - doskonale współbrzmiące ze sobą - i wypływające z wartości chrześcijańskich tworzących Europę. A zatem jest to wielkie zadanie dla chrześcijan naszego kontynentu. KAI: Jaka jest obecna strategia Stolicy Apostolskiej wobec Unii Europejskiej? Dla Jana Pawła II jednym z najważniejszych priorytetów było działanie na rzecz stopniowej integracji krajów środkowej i wschodniej części kontynentu w ramach Unii. Jednocześnie Stolica Apostolska próbowała doprowadzić do tego, aby zostało jasno uznane dziedzictwo chrześcijańskie i podmiotowość Kościołów w prawie europejskim, np. w ostatecznej redakcji konstytucji unijnej. Jakie obecnie są priorytety Stolicy Świętej w dialogu ze strukturami zjednoczonej Europy? - Działalność Stolicy Apostolskiej nie ogranicza się w tej dziedzinie tylko do sprawy konstytucji europejskiej. Są zagadnienia ogólniejsze - niedopuszczenie do tego, aby Europa oddalała się od podstaw jakie zostały wypracowane przez ojców założycieli zjednoczonego kontynentu. Stolica Święta nadal gorąco wspiera wcielanie w życie najbardziej podstawowych wartości chrześcijańskich - tych, które ukształtowały Europę. Czynimy to przede wszystkim na dwóch płaszczyznach. Po pierwsze za pośrednictwem kontaktów z episkopatami krajowymi kontynentu, a zwłaszcza dwóch struktur, jakim są Komisja Episkopatów Wspólnoty Europejskiej (COMECE) i Rada Konferencji Biskupich Europy (CCEE), obejmująca cały kontynent. Po drugie poprzez swych przedstawicieli przy Unii Europejskiej, przede wszystkim za pośrednictwem nuncjatury w Brukseli. Stosujemy też różne środki dyplomatyczne, aby interweniować czy doradzać, gdy zachodzi taka potrzeba. Warto dodać, że Stolica Apostolska jest prawdopodobnie najstarszym podmiotem prawa międzynarodowego na świecie - z pewnością jednym z najbardziej stabilnych. Można powiedzieć, że jest powszechnie uznawana jako ekspert w sprawach życia międzynarodowego. Dlatego też wnosi ona swój wkład, np. poprzez ostrzeganie Unii Europejskiej, aby nie wybierała dróg, które oceniamy jako błędne i szkodliwe. Dotyczy to np. wspomnianych już zagadnień bioetyki czy rodziny. Obserwując to, co widzimy, otwarcie mówimy, że Europa zmierza nie ku rozwojowi, ale ku samozagładzie. W tym dialogu bardzo pomaga nam doświadczenie, jakie w ciągu minionych lat i stuleci zgromadziła Stolica Apostolska. W tym celu potrzebne są stosunki dyplomatyczne z innymi krajami oraz nauczanie papieża i biskupów, które rozjaśnia sumienia.