Bp Tondra: Sytuacja Kościoła na Słowacji

Bp Tondra: Komunizm był system skrajnie totalitarnym. Chciał wszystko kontrolować. Kościół nie stanowił wyjątku. W programie władz zawarta była likwidacja wszelkiej religii. Skoro nie mógł tego uczynić za jednym zamachem, starał się do tego doprowadzić stopniowo. Zlikwidowano klasztory, wszystkie seminaria, za wyjątkiem jednego w Bratysławie, zakazano wydawania jakichkolwiek czasopism, pozostawiając jeden tygodnik dla świeckich i miesięcznik dla duchowieństwa. Oczywiście były one poddane jak najściślejszej cenzurze. Oznaczało to trudności w pogłębieniu wiary, jej praktycznym wyrażaniu w życiu chrześcijan. Po upadku dyktatury totalitarnej, 17 listopada 1989 r. wszystko się zmieniło. Zakony wznowiły działalność, którą wcześniej mogły prowadzić jedynie w warunkach konspiracyjnych. Dzięki Bogu przeżyły i obecnie działają z nową mocą. Powstało wiele czasopism, choć moim zdaniem nie wszystkie są na dostatecznie dobrym poziomie. Wydaje się dużo książek. Przybyło wielu księży, wznowiły swą działalność seminaria. Wstąpiło do nich także wielu mężczyzn, którzy nie mogli zostać przyjęci w okresie komunizmu. Średni wiek duchowieństwa obniżył się z ponad 60 do 40 lat. RV: Jakie są dziś główne problemy słowackiego Kościoła? Bp Tondra: Po upadku „żelaznej kurtyny” Słowacja otwarła się na cały świat. Mamy dziś nie tylko wolność religijną, ale także wolność zła, które dociera do nas w postaci różnych rodzajów liberalizmu. Docierają do nas rozmaite prądy religijne i sekty, głównie wschodnie, kuszące swoim mistycyzmem. Subiektywizm moralny dotyczy przede wszystkim życia seksualnego oraz problemów gospodarczych. Brakuje poszanowania cnót czystości i sprawiedliwości. Bardzo obniżono wartość człowieka jako osoby. Poza tym Kościół cieszy się pełną wolnością w swej pracy duszpasterskiej i ewangelizacyjnej. Jego środki przekazu nie dorównują jednak silnym mediom, z których zwłaszcza prywatne, znajdują się w rękach liberałów. Zadaniem Kościoła jest dziś bardziej intensywne duszpasterstwo, które musi się ukierunkowywać na stowarzyszenia, rodziny a także na kontakty indywidualne. Trzeba poprawić jakość prasy katolickiej i innych mediów kościelnych. Mamy własne radio, staramy się też o telewizję. Pewnym wyzwaniem jest spadek liczby powołań kapłańskich i zakonnych. Jest to związane z zapaścią demograficzną i wpływem liberalizmu. Dlatego musimy się ukierunkować na duszpasterstwo powołań.