Metropolita Katowicki na Adwent

Publikujemy cały tekst listu: Bądźmy uczniami Chrystusa List pasterski na I niedzielę Adwentu 2007 Drodzy Bracia i Siostry! Dzisiaj, w pierwszą niedzielę Adwentu, rozpoczynamy nowy rok liturgiczny, czas przeżywania na nowo tajemnic życia Jezusa oraz prawd naszej wiary. Temat duszpasterski rozpoczynającego się roku brzmi: „Bądźmy uczniami Chrystusa”. W naszej diecezji do tego tematu chcemy dodać: „Bądźmy uczniami Chrystusa w rodzinie”. Co znaczy być uczniem Chrystusa? Być uczniem Chrystusa to znaczy najpierw przebywać z Chrystusem, czerpać siły z Jego słowa i obecności w naszym życiu, a następnie głosić tę prawdę ludziom, wśród których żyjemy. Uczniem Chrystusa jest ten, kto słucha Słowa Bożego, przyjmuje je sercem „szlachetnym i dobrym, i wydaje owoc przez swą wytrwałość” (Łk 8,15). Uczniem Chrystusa jest ten, kto próbuje naśladować Mistrza zgodnie ze wskazaniami Kazania na Górze. Uczniem Chrystusa jest też ten, kto szuka Królestwa Bożego pośród swoich codziennych zajęć. Uczeń Chrystusa czerpie moc z Eucharystii, która jest sercem Kościoła, źródłem i szczytem jego działalności, oraz z innych sakramentów świętych. Coraz pełniejsze uczestnictwo w Eucharystii jest dla ucznia Chrystusa zadaniem na całe życie. Nawiązując do tematu: „Bądźmy uczniami Chrystusa”, przypomnijmy, że Chrystus powołuje każdego z nas do służby w swoim Kościele: jednych do służby kapłańskiej, innych do życia zakonnego, jeszcze innych do życia w samotności, większość do życia w małżeństwie i rodzinie. A właśnie powołanie do życia w rodzinie ma szczególne znaczenie dla Kościoła i społeczeństwa. Uczeń Chrystusa w służbie rodzinie Małżonkowie umocnieni sakramentem małżeństwa są wezwani przede wszystkim do tego, aby swoim życiem świadczyć o miłości, jaką Chrystus obdarza swój Kościół. Małżonkowie, trwając przy sobie pomimo różnorodnych trudności dnia codziennego, są świadkami miłości bezinteresownej, bezwarunkowej i nieodwołalnej. Jak istotne jest to świadectwo, wiedzą szczególnie ci, którzy przeżywają kryzysy i zwątpienia, którzy niejednokrotnie nie mają już sił, by podążać drogą wierności swojemu powołaniu. Świadectwo Waszego życia, drodzy małżonkowie, jest dla Kościoła szczególnie ważne. Drodzy rodzice, jestem Wam wdzięczny za posługę apostolską wobec Waszych dzieci, a także w środowisku, w którym żyjecie: w rodzinie, gronie przyjaciół, znajomych i sąsiadów, w miejscu pracy i wypoczynku.