Trzy z plusem - samoocena arcybiskupa

Jest chyba jedynym biskupem, którego numer telefonu komórkowego mają wszyscy księża w diecezji. Mogą dzwonić o każdej porze. – Inna sprawa, że nie zawsze odbiera – żartuje jeden z warszawskich duchownych. 1 kwietnia minie rok, jak Kazimierz Nycz został arcybiskupem warszawskim. „Krakus” – mówiło z przekąsem wielu księży, nie dowierzając, że szybko się tu zaaklimatyzuje. Po roku większość ujął nowym – bezpośrednim i konkretnym – stylem działania. W ciągu zaledwie pół roku abp Nycz odwiedził wszystkie parafie w archidiecezji, a jest ich 209. Spotkał się osobiście ze wszystkimi 760 księżmi. W dodatku tam, gdzie mieszkają. Z każdym rozmawiał osobiście. A że ma dobrą pamięć do nazwisk i twarzy – niektórzy mówią „wojtyłowską” – pewnie szybko ich zapamiętał. Księża powtarzają sobie jako anegdotę wypowiedź pewnego 80-letniego prałata, autentycznie zgorszonego: „Ten biskup się nie szanuje. Przyjeżdża do parafii jak jakiś wikary, zamiast wezwać księży do kurii”. – Znam dobrze nowych dziekanów, średnio księży proboszczów, trochę mniej wikariuszy – przyznaje metropolita warszawski. – Jeśli chodzi o poznanie diecezji, to stawiam sobie z pokorą trzy plus. Księża natomiast z uznaniem mówią o aktywności biskupa. – Z chęcią przyjmuje zaproszenia z parafii, jest otwarty na wszelkie duszpasterskie inicjatywy – mówi ks. Sławomir Szczepaniak z kościoła św. Marcina. – Widać, że ma doświadczenie w organizowaniu życia diecezjalnego, smykałkę do gromadzenia ludzi wokół siebie i zachęcania ich do działania. Sceptycy natomiast zastanawiają się: ciekawe, na jak długo wystarczy mu sił i możliwości. – Na długo. To nie jest akcja związana z Warszawą i próbą przełamania nadmiernej oficjalności w relacjach biskupa z księżmi. My, krakusi, ten styl biskupa znamy doskonale – mówi ks. Kazimierz Sowa, który zna metropolitę od 25 lat. W Wielki Czwartek, święto kapłanów, abp Nycz zaprosił księży do Domu Arcybiskupów Warszawskich. Przyszło ich trzystu. Zaskoczeni opowiadali, że po pierwsze wszyscy siedzieli za stołem, a nie stali, a po drugie nie musieli, jak wcześniej, płacić za obiad. – Biskup dał sygnał, że nam też coś zawdzięcza i ma za co dziękować – mówi jeden z proboszczów. Abp Kazimierz Nycz ma 58 lat. Biskupem został 20 lat temu, w kwietniu 1988 roku. W Krakowie u boku kardynała Franciszka Macharskiego odpowiadał za sprawy personalne i finansowe. Organizował trzy ostatnie wizyty Jana Pawła II w tamtejszej archidiecezji. Przez ponad dwa lata był ordynariuszem diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Te doświadczenia, a także zaangażowanie w budowę Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach, bardzo przydały się w nowej diecezji. Jesienią 2007 roku nie wahał się zatrzymać budowy Świątyni Opatrzności Bożej, by uporządkować sprawy prawno-finansowe. Kilka dni temu ogłosił nowy etap budowy. Powołał Centrum Opatrzności Bożej, wydzielając część sakralną od muzealno-kulturalnej, ogłosił przetarg publiczny na nowego wykonawcę. W ten sposób centrum będzie mogło wykorzystać pieniądze przyznane na budowę ze środków publicznych. I co nie mniej ważne zaangażował w tę pracę świeckich ekspertów z różnych dziedzin wiedzy. – Arcybiskup zadzwonił i zaprosił mnie do pracy w zespole – mówi Piotr Gaweł, przewodniczący Zespołu ds. Powołania Centrum Opatrzności Bożej. Na ok. 20 osób tworzących zespół centrum dwie trzecie to osoby świeckie. To też diecezjalna nowość. Relacje między „nowym” a „starym” biskupem bywają czasem niezwykle delikatną materią. Abp Nycz wbrew temu, co niektórzy przewidywali, nie odsunął prymasa Glempa od spraw duszpasterskich. Nadal odwiedza on parafie, bierzmuje. Z okazji niedawnej 25. rocznicy otrzymania nominacji kardynalskiej przez Józefa Glempa abp Nycz zafundował koncert w Teatrze Wielkim.