Orędzie Wielkanocne Biskupów Kościoła Greckokatolickiego w Polsce

ORĘDZIE WIELKANOCNE BISKUPÓW KOŚCIOŁA GRECKOKATOLICKIEGO W POLSCE WIELKANOC 2008 Czcigodnym i Przewielebnym Księżom, Braciom i Siostrom Zakonnym, Drogim w Chrystusie Braciom i Siostrom! Chrystus Zmartwychwstał! Drodzy w Chrystusie Bracia i Siostry! „Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A idźcie szybko, powiedzcie Jego uczniom: Powstał z martwych i oto udaje się przed wami do Galilei. Tam Go ujrzycie. Oto, co wam powiedziałem”. Mt. 28,5-7 To pierwsze słowa, które przekazuje nam Ewangelista Mateusz o Zmartwychwstaniu Chrystusa. Niewiasty, które w niedzielę rano przyszły do grodu namaścić martwe ciało Jezusa, zastały odwalony przy wejściu kamień i pusty grób. Anioł, który siedział na kamieniu, potwierdził, że Chrystusa nie ma w grobie, bo On zmartwychwstał. Nakazał także obwieścić tę nowinę apostołom. Według słów tegoż Ewangelisty niewiasty „pośpiesznie więc oddaliły się od groby, z bojaźnią i radością wielką, i pobiegły oznajmić to Jego uczniom” (Mt 28,8). W ten sposób niewiasty stały się pierwszymi głosicielami Zmartwychwstania Chrystusa. Ich świadectwo radośnie rozlega się po całym świecie aż do naszych dni. Jednak uwierzyć w to świadectwo było trudno nawet apostołom, gdyż zgodnie z żydowską tradycją, świadectwo, które pochodziło od niewiast, nie mogło zostać uznane za oficjalne i wiarygodne. Według słów Ewangelisty Marka, apostołowie, usłyszawszy od Marii Magdaleny, „że on żyje i że ona Go widziała, nie chcieli wierzyć” (Mk 16,11). Także Ewangelista Łukasz mówi, że apostołom „słowa te wydawały im się czczą gadaniną i nie dali im wiary” (Łk 24,11). Czwarty Ewangelista – Jan mówi, że kiedy Piotr i Jan usłyszeli od niewiast, że grób jest pusty i że nie ma w nim ciała Jezusa, pobiegli szybko do grobu, aby osobiście przekonać się o tym.