Meczet jest jednym z głównych przykładów architektury islamskiej. W zależności od kontekstu kulturowego i charakteru samej budowli zauważalne jest zróżnicowanie stylów.
Pierwsze meczety miały kształt dziedzińców. W miarę upływu czasu stawiano stałe konstrukcje. Na podbitych terenach muzułmanie przemieniali na meczety istniejące już świątynie i kościoły. Dotyczy to zarówno pogańskich, jak i chrześcijańskich miejsc kultu. Słynnymi przykładami są: meczet Umajjadów w Damaszku, który powstał na początku VIII w. w wyniku przejęcia przez muzułmanów kościoła św. Jana Chrzciciela oraz – będąca obecnie muzeum – Hagia Sofia w Stambule. (Warto pamiętać, że wykorzystywanie istniejących budowli sakralnych na inne nie jest cechą występującą wyłącznie w islamie. Przykładem transformacji meczetu na kościół katolicki jest katedra w Kordobie). W historii islamu wiele jest przykładów wykorzystania lokalnych stylów architektonicznych. Już na przełomie VII i VIII w. na podbitych przez muzułmanów terenach bizantyjskich wzorem konstrukcji meczetów były bazyliki chrześcijańskie. Stąd bierze się na przykład występująca w tzw. „meczecie umajjadzkim” charakterystyczna forma kopuły. Natomiast meczety wznoszone w Chinach przypominają pagody, zaś w Mali i innych częściach Afryki spotyka się meczety budowane z gliny. Wpływ lokalnej tradycji architektonicznej wykazują także tatarskie meczety w Kruszynianach i Bohonikach na Podlasiu, które wyglądają jak kaplice. Mimo istniejących różnic, wszystkie meczety – zarówno te okazałe, jak i te małe oraz proste sale modlitw – posiadają kilka elementów wspólnych. Podstawowym jest mihrab, czyli znajdująca się w ścianie meczetu nisza. Jej zadaniem jest wskazanie muzułmanom kierunku na Mekkę. Przestrzeganie tego kierunku, tzw. kibli jest jednym z warunków ważności modlitwy. Początkowo muzułmanie podczas rytualnych modłów zwróceni byli w stronę Jerozolimy, ale w Medynie Mahomet zdecydował, że punktem odniesienia stała się Kaaba w Mekce. Wspomniana nisza jest miejscem w szczególny sposób wyeksponowanym. Często bogato zdobiona inskrypcjami, dekoracją mozaikową i stiukową, a wielu przypadkach małymi kolumienkami połączonymi łukiem. Jednak nie wszystkie meczety posiadają mihrab. Tam gdzie go brak, miejsce to wyróżnione jest w inny sposób, na przykład płytkami ceramicznymi. Obok mihrabu stoi – zwłaszcza w „meczetach piątkowych” – kazalnica (minbar), z której kaznodzieja zwraca się do uczestników modlitw, wygłaszając tzw. chutbę. W głównej części meczetu, a więc w sali modlitw może znajdować się pulpit na Koran oraz podium dla recytującego. Przebywając w meczecie, muzułmanie mają do dyspozycji liczne kopie Koranu. Najczęściej na podłodze leżą dywany. Mimo iż zwyczaj używania dywanu do modlitwy został w islamie wprowadzony nieco później, znana była jednak wśród jego wyznawców praktyka zachowania czystości miejsca przez korzystanie z mat i liści palmowych. Ponieważ Mahomet zwykł podczas modlitw używać kadzidła, wielu muzułmanów – naśladując swego proroka – stosuje je również współcześnie.
Rusza również pilotażowy program przekazywania zasiłków na specjalną kartę płatniczą.
Tornistry trafią do uczniów jednej ze szkół prowadzonych przez misjonarki.
Caritas rozpoczęła zbiórkę na remont Ośrodka dla osób w kryzysie bezdomności w Poznaniu.
"Nikt (nikogo) nie słucha" - powiedział szef sztabu UNFICYP płk Ben Ramsay. "Błąd to kwestia czasu"