Poziom współpracy ze świeckimi decyduje o ilości powołań kapłańskich

W diecezji zielonogórsko-gorzowskiej jest duży wskaźnik rozwodów. Czy powołania spadają? - Mimo to powołania nie spadają, a to dzięki intensywnej pracy z młodzieżą. To jest klucz. W seminarium w Paradyżu mamy stu alumnów, a co roku przychodzi 16 – 19 nowych. Masowa społeczność nie uformuje nas w kierunku wyboru drogi kapłańskiej – tylko ruchy, grupy i wspólnoty. Diecezja Zielonogórsko-Gorzowska budzi pod tym względem duże nadzieje. Istotne znaczenie ma też praca z młodymi ludźmi w grupach ministranckich. Wszystko dokonuje się za sprawą liderów, a nie tylko księdza. Towarzyszyć takiej grupie musi duszpasterz, ale nie musi on zajmować miejsca dominującego. A więc w tym kierunku winno iść duszpasterstwo powołań? - Katecheza szkolna nie jest i nie będzie wystarczająca. To co jest w szkole, musi znaleźć przedłużenie w różnych grupach w parafii. Poziom współpracy ze świeckimi de facto decyduje o ilości powołań kapłańskich. A jaką przyszłość widzi Ksiądz Biskup dla duszpasterstwa Kościoła w Polsce? W jakim kierunku winno pójść? - Futurologia nie jest moją mocną stroną. Chciałbym jednak ożenić wymiar masowy z tym indywidualnym oddziaływaniem, o jakim przed chwilą mówiłem. Duże zgromadzenie jest, owszem, niezbędne dla identyfikacji ze wspólnotą wierzących i przeżycia siły duchowej. Jednakże podstawowe „ładowanie akumulatora” w zakresie wzrostu duchowego dokonuje się w małej grupie. Sposób wprowadzania reform Soboru Watykańskiego II, jaki mieliśmy w Polsce był chyba optymalny. Nic z tradycji katolicyzmu masowego nie zostało zniszczone, a został do tego dołączony – jakże ważny – wymiar wspólnotowego przeżywania wiary. Dziękuję za rozmowę Rozmawiał Marcin Przeciszewski