Stulatki w habitach

Uroczystościom jubileuszowym przewodniczył bp Stanisław Stefanek, biskup senior diecezji łomżyńskiej. Podczas homilii mówił o marzeniach bł. Edmunda Bojanowskiego, założyciela zgromadzenia, który pragnął zostać kapłanem, ale z powodu słabego zdrowia musiał zgodzić się na służbę Bogu, pozostając w stanie świeckim. - Towarzyszyła mu stała wdzięczność wobec Boga i przyjęcie Jego woli, a nie forsowanie własnej. Siostry służebniczki są tego przedłużeniem przez swoje oddanie.

Rok 2014 jest jubileuszowym z powodu 200. rocznicy urodzin bł. Edmunda Bojanowskiego. Służebniczki do Chełmu przybyły w grudniu 1914 roku na prośbę ówczesnego proboszcza ks. Pawła Winklera oraz Zrzeszenia Kobiet z Pszczyny. Początkowo ich praca polegała na udzielaniu pomocy osobom, które ucierpiały w wypadkach, oraz na domowej opiece nad chorymi. W 1918 roku siostry uzyskały zgodę na prowadzenie przedszkola dla dzieci z rodzin katolickich.

W 1924 roku otwarte zostało prywatne przedszkole sióstr służebniczek. Z biegiem lat siostry wrastały w lokalną społeczność i przejmowały coraz więcej funkcji w parafii. Od ówczesnego proboszcza, ks. Pawła Winklera otrzymały parcelę pod budowę klasztoru. Kiedyś stał tam szpital parafialny, tzw. Hospicjum, rozebrany w 1866 roku. Klasztor w Chełmie służył nie tylko chełmskiej parafii. Przez kilka lat pełnił funkcję domu rekolekcyjnego dla osób świeckich.

Podczas II wojny światowej Niemcy zajęli klasztor. Siostry zostały zmuszone do opuszczenia go. Budynek nie został zniszczony podczas działań wojennych. Dopiero pojawienie się armii radzieckiej spowodowało jego kompletną dewastację. Siostry wróciły do swojego domu w 1945 roku i rozpoczęły w nim generalny remont. Wkrótce podjęły też pracę z dziećmi. I choć w czasach PRL-u ich funkcje przejęły nauczycielki świeckie, siostry nie odeszły z parafii. Kolejny generalny remont ich domu rozpoczął się w 1998 roku, a w 2000 roku budynek został poświęcony przez bp. Gerarda Bernackiego. Obecnie w chełmskiej parafii pracuje 7 sióstr.