Wlk. Brytania: Cudowne uzdrowienie za wstawiennictwem kard. Newmana

O wydarzeniu, które może być znaczącym krokiem w procesie beatyfikacji słynnego brytyjskiego konwertyty donosi, ukazujący się w Wielkiej Brytanii, tygodnik „Catholic Herald”. Przypadek uzdrowienia zbada jeszcze specjalna komisja teologów. Jeśli i ich opinia będzie przychylna, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych abp Angelo Amato, przedstawi sprawę papieżowi Benedyktowi XVI. Wiadomość o cudownym uzdrowieniu wskazuje jednocześnie, że, wbrew niektórym doniesieniom medialnym, Stolica Apostolska nie zatwierdziła dotąd dekretu w sprawie beatyfikacji twórcy ruchu oksfordzkiego. O. Peter Jennings, rzecznik Oratorium Filipinów w Birmingham – zgromadzenia założonego w 1847 roku przez kard. Newmana – oficjalnie oznajmił, że postulator procesu beatyfikacyjnego adwokat Andrea Ambrosi upoważnił go do poinformowania, iż 24 kwietnia podczas spotkania medycznej rady konsultacyjnej w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych omawiano przypadek diakona Jacka Sullivana z Marshfield koło Bostonu, w stanie Massachusetts. „Opinia lekarzy w tej sprawie była pozytywna” – powiedział o. Jennings. Proces beatyfikacyjny kard. Newmana rozpoczęto w archidiecezji Birmingham w 1986. W lutym 1989 wydano dekret o ważności procesu beatyfikacyjnego, a w niespełna dwa lata później – 22 stycznia 1991 r. – Jana Paweł II podpisał kolejny dokument z tym związany – dekret o heroiczności cnót. Przełomem był przypadek zgłoszony kilka lata temu przez przedstawicieli amerykańskiej archidiecezji w Bostonie. 69-letni Sullivan, diakon stały z Massachusetts, cierpiący od wielu lat na dolegliwości związane z kręgosłupem odzyskał zdrowie. Od początku twierdził, że został uleczony dzięki modlitwie w intencji beatyfikacji kard. Newmana. Mężczyzna, który przez lata nie wstawał z łóżka, znowu może normalnie chodzić. Został uzdrowiony 15 sierpnia 2001 roku w święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Amerykanin wspólnie z żoną Carol mają trójkę dorosłych dzieci. John Henry Newman urodził się 21 lutego 1801 r. w Londynie, studiował w Oxfordzie teologię anglikańską, a w 1825 r. otrzymał święcenia kapłańskie w Kościele anglikańskim. Z Kościołem katolickim zetknął się przy okazji podróży do Włoch. Po powrocie do Anglii założył w 1833 r. ruch oksfordzki - anglikański ruch odnowy, którego głównym celem było odkrywanie na nowo dziedzictwa katolickiego w liturgii, teologii i strukturze kościelnej. W 1845 r. Newman przeszedł na katolicyzm. Po studiach w Rzymie otrzymał święcenia kapłańskie w 1847 r. W tym samym roku założył w Birmingham oratorium filipinów. W czasach ostrych konfliktów między Kościołem a ruchami mieszczańskimi w XIX w. Newman został pomówiony o nadmierny liberalizm i musiał się usunąć z życia kościelnego. W tym czasie pisał dzieła, które z czasem weszły do klasyki teologii duchowości. Leon XIII w pełni rehabilitował dawnego konwertytę i 12 maja 1879 r. obdarzył go godnością kardynalską. John H. Newman zmarł 11 sierpnia 1890 r. w Birmingham. rk / Birmingham/Rzym