Białoruś: List bp. Blina

Czcigodni Bracia i Siostry!

Diecezja witebska, która w tym roku przeżywa jubileusz 10-lecia swojego istnienia, „wielokrotnie i na różne sposoby” (Hbr 1, 1) doświadczyła macierzyńskiego królowania Matki Bożego Syna. Jednym z pierwszych dowodów macierzyńskiego królowania Maryi jest fakt, że Sługa Boży Jan Paweł II powołał naszą diecezję do istnienia w dniu szczególnie poświęconym Matce Bożej Fatimskiej, a mianowicie w dniu 13 października 1999 roku. Matka Boża podczas objawień w Fatimie, w 1917 roku, przekazała słowa dotyczące życia i rozwoju Kościoła Chrystusowego w Europie Wschodniej.

Szczególnym miejscem na mapie diecezji witebskiej, które obrała sobie Maryja, aby przybliżać Królestwo Chrystusa na ziemi jest miasto Brasław, leżące w północno – zachodniej części Białorusi. W Brasławiu, w kościele parafialnym pod wezwaniem Narodzenia NMP znajduje się cudowna ikona Matki Bożej. Początki kultu Matki Bożej sięgają XVI wieku. Wówczas, na wyspie jeziora Nieśpisz, która znajduje się w odległości kilku kilometrów od Brasławia, został zbudowany klasztor i kościół bazylianów. W kościele, zakonnicy umieścili ikonę Matki Bożej. Zachowany dokument z XVIII wieku przekazuje relację, że przed obliczem Matki Bożej modli się bardzo wielu pielgrzymów i z bliska i z daleka. Dalszy rozwój kultu Matki Bożej przerywa nagle wybuch pożaru spowodowany uderzeniem gromu. Tragiczne w skutkach wydarzenie miało miejsce 21 sierpnia 1832 roku. Wówczas, od pożaru spłonęło: kościół, klasztor, biblioteka, klasztorna zabudowa. Ocalał tylko obraz Matki Bożej. Z racji bliskości kościoła parafialnego w Brasławiu, który był pod wezwaniem Narodzenia Matki Bożej, władza kościelna podjęła decyzję o przeniesieniu ocalonej ikony do Brasławia. Z chwilą przeniesienia uratowanego obrazu Matki Bożej do kościoła parafialnego rozpoczął się nowy etap w rozwoju kultu maryjnego. Jednakże z powodu prześladowań religijnych, kult Matki Bożej nie mógł się dynamicznie rozwijać. Szacunek i uwielbienie dla Matki Bożego Syna wierni brasławskiej ziemi zachowali w swoich sercach. Nawet okres zamknięcia kościoła na dwa lata nie zagasił w sercach wierzących nabożeństwa do Matki Bożego Syna. Wręcz przeciwnie, ich wytrwała modlitwa doprowadziła, że kościół wrócił w ręce prawowitych właścicieli. Ciekawe świadectwo dotyczące oddania kościoła w Brasławiu zostawiła Siostra Apolonia Pietkun, eucharystka. Oto fragment jej relacji: „Ludzi sporo zebrało się, przyszedł z kluczami naczelnik, odemknął, ludzie weszli, uklękli i bardzo głośno płakali. Wyglądało, że zląkł się, bo kościół w opłakanym stanie. Chyba myślał, że jemu mogą zrobić krzywdę za to, ale nie – ludzie płakali i dziękowali. Zaczęłyśmy czyścić kościół i starać się o księdza”. I rzeczywiście, kapłan do Brasławia przybył szybko. Pojawienie się nowego księdza w Brasławiu w stosunkowo krótkim czasie wzbudziło u niektórych ludzi zaskoczenie i podziw. Na temat tego wydarzenia zachowała się interesująca korespondencja pomiędzy parafianami z parafii Iuia na Litwie, a ich byłym proboszczem, który z powodu ciężkiej choroby musiał przebywać w rodzinnej wiosce koło Słobódki. Parafianie z Litwy przysłali do schorowanego proboszcza list, w którym pytali: „w jaki sposób Brasław otrzymał księdza?”. On odpowiedział: „W brasławskim kościele w wielkim ołtarzu jest Matka Boska cudowna. To Ona uczyniła ten cud”. Matka Boża uczyniła również inny cud, a mianowicie: kościół, który przez dwa lata był zamknięty i służył jako magazyn zbożowy, nie został zdewastowany. Zachowały się wszystkie ołtarze i wszystkie figury świętych. I najważniejsze: nie został zniszczony cudowny obraz Matki Bożej Brasławskiej. Wyżej wymienione fakty należy zawdzięczać szczególnej opiece Matki Zbawiciela świata. W archiwum kościoła parafialnego w Brasławiu przechowywane są świadectwa duchowych łask, które wierni otrzymali od Boga za wstawiennictwem Matki Bożej Brasławskiej. Oto jedno ze świadectw: „Mój brat był człowiekiem niewierzącym, a zaczął zapadać na zdrowiu. Zaniepokojona tym faktem, modliłam się często i przez długi czas prosiłam Matkę Bożą Brasławską o jego nawrócenie. W końcu zostałam wysłuchana. Na początku grudnia 2007 roku brat się wyspowiadał i przyjął sakrament chorych. Dziękuję Matce Bożej, że całe życie zawsze mi pomaga”.

Kiedy 10 lat temu powstawała diecezja witebska, wówczas jednym z pierwszych moich dekretów było erygowanie diecezjalnego sanktuarium Matki Bożej Królowej Jezior w Brasławiu oraz powierzenie opieki duszpasterskiej w sanktuarium zgromadzeniu zakonnemu Salwatorianów. Kult Matki Bożej Brasławskiej z każdym rokiem przybiera nowe formy oraz coraz bardziej zakorzenienia się w sercach diecezjan. W tym roku, po raz trzeci odbędzie się Diecezjalne Spotkanie Młodzieży. Młody Przyjacielu, już teraz zapraszam Ciebie do udziału w tym spotkaniu, które odbędzie się w dniach: 19 – 22 sierpień 2009 roku. Ponadto, w brasławskim sanktuarium gromadzą się uczestnicy Festiwalu Piosenki Religijnej. W ubiegłym roku festiwal miał charakter ekumeniczny. Pogłębieniu kultu Matki Bożej Brasławskiej służyła peregrynacja w naszych rodzinach poświęconej kopi z Jej cudownym wizerunkiem. W wielu rodzinach, jak poinformowali mnie Wasi duszpasterze, peregrynacja obrazu Matki Bożej Brasławskiej przyczyniła się do odnowienia życia sakramentalnego i umocnienia więzi rodzinnych.

Macierzyńskie królowanie Maryi w życiu naszej diecezji przynosiło rozwój Chrystusowego Królestwa. Dlatego, w odpowiedzi na Wasze pragnienie, podjąłem starania o ukoronowanie papieskimi koronami cudownego obrazu Matki Bożej Brasławskiej. Ojciec Święty Benedykt XVI osobiście pobłogosławił nowe korony dla obrazu Matki Bożej Brasławskiej. Uroczystość miała miejsce w Rzymie, na placu św. Piotra w dnia 18 lutego 2009 roku. Dziękujemy dziś Ojcu Świętemu za wyrażenie zgody na ukoronowanie wizerunku naszej Matki i Królowej oraz pobłogosławienie nowych koron. Dziękujemy Ojcu Generałowi Andrzejowi Urbańskiemu i Ojcu Antoniemu Ziembie że zawieźli korony na błogosławieństwo do Papieża Benedykta XVI.