Karol Wojtyła - obrońca rozumu

Ks. Rafał Pastwa: Październik pod naszym niebem to miesiąc kojarzony w dużej mierze z Karolem Wojtyłą – św. Janem Pawłem II. Lublin jest jednym z miast papieskich – a mam wrażenie, że momentami to słabo wybrzmiewa. Proszę mnie poprawić jeśli się mylę.

Prof. Agnieszka Lekka-Kowalik, dyrektor Instytutu Jana Pawła II KUL: Rzeczywiście, związek Karola Wojtyły z Lublinem i z KUL nie jest tak uwidoczniony, jak na to zasługuje. Mogę jednak pocieszyć tych, których to martwi: Instytut Jana Pawła II KUL - we współpracy z Centrum Jana Pawła II i przy wsparciu Miasta Lublin podjął inicjatywę wypromowania Lublina jako miasta papieskiego. Wśród różnych idei są pomysły skierowane do szerokiego grona odbiorców, takie jak opracowanie „wojtyłowych szlaków” czy gry planszowej.

Czyli swoisty spacer po mieście śladami Karola Wojtyły…

Tak. Byłyby to ścieżki uwzględniające aspekty duchowe-religijne i naukowe.

Dla wielu osób dziedzictwo Karola Wojtyły to jednak coś więcej niż wyścig po kremówkę czy kolejny pomnik.

Dziedzictwo Karola Wojtyły to przede wszystkim kształt i atmosfera lubelskiego środowiska intelektualnego. Wojtyła współtworzył lubelską szkołę filozoficzną, ale był również przez tę szkołę kształtowany. Zgromadził też wokół siebie grupę młodych badaczy, którzy stali się ważnymi postaciami polskiej nauki: ks. Tadeusza Stycznia, ks. Andrzeja Szostka, Jerzego Gałkowskiego, czy Wojciecha Chudego Wojtyła zbudował pewien typ personalizmu, który do dziś jest rozwijany. Trzon jego myśli stanowi prawda o człowieku – człowiek to osobowe „ja” i jako osobie należna jest jemu – i wszystkim innym „ja” - afirmacja. Prawda zaś ma moc normatywną: domaga się zarazem poznawczego uznania i respektowania. Staję się autonomicznym podmiotem tylko wtedy, gdy w wolności wiążę się z poznaną prawdą. Myśl Karola Wojtyły przygotowała pontyfikat Jana Pawła II. Dobrze tę ciągłość wyraża tytuł naszej serii wydawniczej: „Papieża Wojtyły posługa myślenia”.

Jakie znaczenie ma jego myśl w świecie ponowoczesnym, w „kulturze budowania na braku zaufania”?

Rzeczywistość, w której tworzył ks. prof. Karol Wojtyła i nasz świat ponowoczesny pod jednym względem zbytnio się nie różnią: potrzebna jest prawda o człowieku; wszak konsekwencji błędów antropologicznych już doświadczyliśmy. Wojtyła pokładał ufność w ludzki rozum – człowieka w doświadczeniu siebie jest w stanie odkryć prawdę o sobie – i o innych i ta prawdą się związać. W dobie nieufności do rozumu, w dobie zalewu„własnych prawd” i utożsamiania wolności z samowolą to myśl zaiste rewolucyjna. Karol Wojtyła – Jan Paweł II urasta w ten sposób do rangi obrońcy rozumu, a przez to obrońcy człowieka..

W jaki sposób odkrywać spadek intelektualny Wojtyły na co dzień, nie tylko w Lublinie?

25 czerwca 1982 r. Senat KUL powołał Instytut Jana Pawła II, o co zabiegał ks. prof. Tadeusz Styczeń, przyjaciel Karola Wojtyły i jego następca na Katedrze Etyki. Był przez wiele lat dyrektorem Instytutu. Instytut jest jednostką badawczą, niegdyś międzywydziałową, obecnie w ramach Wydziału Filozofii. Za jego nieformalny początek można uznać cykl wykładów z 1979 roku pt. „Nasz Profesor Papieżem”. Instytutowi od początku przyświecają te same cele. Po pierwsze, zgłębiać dorobku Karola Wojtyły-Jana Pawła II

A kolejne cele?

Drugim celem jest popularyzowanie tej myśli. Ważną rolę odgrywa tu kwartalnik „Ethos”, którego zadaniem jest inspirowana myślą Karola Wojtyły-Jana Pawła II refleksja nad wyzwaniami współczesności, dokonywana w perspektywie personalistycznej. Kolejny cel to twórcze rozwijanie myśli Karola Wojtyły-Jana Pawła II poprzez seminaria, konferencje i publikacje. Jest to kontynuowanie papieskiej wizji, realizowanej podczas seminariów w Castel Gandolfo – dialogu między intelektualistami rzetelnie poszukującymi prawdy. Czwartym celem jest tworzenie wspólnoty, „komunii osób” wokół myśli Papieża Wojtyły, ale też i wokół Instytutu.

Pełna rozmowa z Prof. Agnieszką Lekką-Kowalik, dyrektorem Instytutu Jana Pawła II KUL w bieżącym numerze lubelskiego „Gościa Niedzielnego”.

Najważniejsze wydarzenia zaplanowane na 22 października 2017 r. w archidiecezji lubelskiej: