Papież chciałby innych pomników

Co pozostało z nauczania i świadectwa życia Jana Pawła II? Najbardziej widoczne są kolejne, nie zawsze udane papieskie pomniki. Współcześnie warto przyjrzeć się zwłaszcza inicjatywom upamiętniającym papieskie nauczanie. Ośrodek Badań nad Myślą Jana Pawła II – „Instytut Jana Pawła II” zorganizowały ogólnopolskie III Forum Inicjatyw poświęconych osobie i dziełu swojego Patrona. W Polsce działa kilkadziesiąt placówek i programów, które w różny sposób odwołują się do nauczania Jana Pawła II. Są to m.in. programy stypendialne, muzea dedykowane papieżowi, Rodzina Szkół imienia Jana Pawła II, papieskie szlaki turystyczne, czy centra kulturalne i naukowe. Najstarszym ośrodkiem zajmującym się myślą teologiczną i filozoficzną Karola Wojtyły, jest Ośrodek Badań nad Myślą Jana Pawła II – „Instytut Jana Pawła II KUL”, organizator tegorocznego forum. Instytut powstał z inicjatywy ks. Tadeusza Stycznia – ucznia ks. prof. Karola Wojtyły - w 1979 roku. Podczas forum odbywają się dwie dyskusje. Pierwsza - „Wobec kanonizacji bł. Jana Pawła II: dziedzictwo, pamięć, ciągłość, nowe wyzwania” z udziałem Anny Karoń Ostrowskiej, Jana Grosfelda, Jacka Moskwy, Janusza Poniewierskiego, ks. Marka Różyckiego, ks. Roberta Skrzypczaka oraz Norberta Szczepańskiego. Drugi panel poprowadzi o. Tomasz Dostatni, a poświęcony jest kondycji czasopism ideowych. Uczestniczyć w panelu będą: Monika Bartoszewicz „Teologia Polityczna”, Dominika Kozłowska „Znak”, Paweł Milcarek „Christianitas”, Zbigniew Nosowski „Więź”, Paweł Rojek „Pressje”, ks. Alfred Wierzbicki „Ethos”.

Na uli uniwersyteckiej obecny był także arcybiskup Stanisław Budzik, Wielki Kanclerz KUL. Była też obecna pani prof. Urszula Paprocka-Piotrowska, Prorektor ds. Promocji i Współpracy z Zagranicą. W słowie otwierającym forum Prorektor KUL, o. prof. Andrzej Derdziuk parafrazując ewangelię powiedział, że z Janem Pawłem II jest tak, jak z drogocennym skarbem ukrytym w ziemi. Trzeba go wydobyć na światło dzienne, na nowo odkrywać i dzielić się nim. Nie można go zachować tylko dla siebie, inaczej jego wartość nie zostanie w pełni doceniona.