Abp Ryś: Kościół nie spadł gotowy z nieba

Zauważył, że wiele symboli, czynności i znaków obecnych w przestrzeni sacrum jest zaczerpnięte z pogaństwa. – weźmy welon w liturgii. Pojawił się on w niej z dworu cesarza rzymskiego. Wzięto go od tego, który prześladował chrześcijan, z tej pogańskiej obrzędowości, bo chrześcijanie brali dla siebie znaki, którym nadawano nowe znaczenie, nowy charakter – podkreślił.

- Kościół potrzebuje znaków dla siebie, a tego nie da się zrobić inaczej, jak wziąć je z kultury. Religia potrzebuje formy, a takich znaków i form ma ona dużo pogaństwa. – kontynuował prelegent.

Mówiąc o sztuce, poprzez którą wyraża się człowiek i która obecna jest w religijności i przestrzeni religijnej ksiądz arcybiskup powiedział – Chrześcijanie nie stworzyli własnej sztuki. Wszystkie te rzeczy wzięli do swojej sztuki, ze sztuki pogańskiej. Odwaga tych ludzi polegała na tym, że nie bali się prowadzić dialogu z kulturą ludzi, do których przyszli. Nie bali się czerpać, korzystać z ich kultury i w jakimś sensie uświęcać ich kulturę, która wraz z ewangelią zaczęła wyrastać z tych samych korzeni. (…) Jeśli nie wyrazisz ewangelii językiem ludzi do których przyszedłeś, to ta ewangelia będzie dla nich obca – zauważył.

Prowadzący wykład wskazał na dwa niebezpieczeństwa, pomiędzy którymi należy balansować, aby w żadne z nich nie popaść. "Jednym niebezpieczeństw jest synkretyzm, a drugim jest to, że odbijesz się od ściany, bo to, co mówisz, jak mówisz jest niezrozumiałe dla tych do których kierujesz swój przekaz. Nikt tego nie rozumie - jesteś dla nich obcy" - zaznaczył prelegent.

Odwołując się do ostatniego synodu biskupów w Rzymie, abp Ryś wskazał na to, że muzyka jest dziś najważniejszym językiem młodych ludzi, bo jest ona konkretną formą wypowiedzi. Człowiek młody wypowiada się poprzez muzykę i rozumie wiele poprzez muzykę. Należy także zauważyć, że muzyka chrześcijańska jest coraz piękniejsza – dodał.