Dostęp do wody pitnej nie dla wszystkich?

Z okazji Światowego Dnia Modlitw o Ochronę Stworzenia, Światowa Rada Kościołów (WCC) wraz z Agencją Rozwoju Konferencji Episkopatu Niemiec przeprowadziły wideokonferencję: „Dziesięć lat prawa do wody: problemy, stanowiska i perspektywy” . ONZ ogłosiła przed kilku laty, że dostęp do wody pitnej i podstawowej higieny stanowią fundamentalne prawo człowieka.

Spotkanie w Niemczech dotyczy problemu dostępu do wody pitnej szczególnie w krajach, gdzie prawo to nie jest często przestrzegane. Kontrola nad jej źródłami staje się „bronią” w wojnie o podporządkowanie sobie ludności, co dzieje się w Syrii, Iraku oraz Sudanie.

O przedmiocie dyskusji podejmowanym przez Światową Radę Kościołów mówi Radiu Watykańskiemu brat Guido Dotti ze wspólnoty Bose, współtworzący projekt „Pielgrzymowanie w Sprawiedliwości i Pokoju”:

„Bez wątpienia, kryzys z dostępnością do wody pitnej jest tak naprawdę wierzchołkiem góry lodowej, związanym z wodą w ogólności. Z jednej strony mamy kraje wysoko rozwinięte, które skutecznie starają się o wyłączność i niezależność w jej dostawach. Z drugiej zaś strony mamy ciągłe zmiany klimatyczne, które wpływają przede wszystkim na źródła i zbiorniki wodne, zwłaszcza te z wodą pitną. Okresy suszy stają się coraz dłuższe i powszechniejsze. Wyładowania atmosferyczne są teraz dużo gwałtowniejsze i powodują więcej szkód. Podnoszenie się poziomu oceanów zalewa rejony zamieszkane – mówi brat Dotti. - Dodatkowo pandemia COVID -19 pogorszyła obecną sytuację, ponieważ jednym z narzędzi profilaktyki jest przede wszystkim dostęp do wody, jeśli nie nadającej się do picia, to przynajmniej tej niezanieczyszczonej, zdatnej do umycia się. Stanowi to minimalny poziom utrzymania higieny i czystości czyli narzędzi, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się zakażeń. Pandemia sprawiła, że w sytuacjach, które już wcześniej były krytyczne, wystąpiły nagłe braki.“

Światowa Rada Kościołów od niedawna zaczęła używać pojęcia „eko-sprawiedliwość”. Jest ono związane z faktem, że woda nie może być traktowana jako wyłączne dobro dla jakieś grupy społecznej. Jest ona dobrem wspólnym i wymaga solidarnej odpowiedzialności. Ta odpowiedzialność za wodę woła o sprawiedliwość, która wykracza poza poszczególne prawo narodowe czy ponadnarodowe.