Sandomierski "ikonostas"

W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele Kościołów Wschodnich i Konferencji Episkopatu Polski.

"Odnowienie malowideł prowadzi do odnowienia i umocnienia wzajemnych relacji w Kościele sandomierskim, jak również do indywidualnego odnowienia w dążeniu do doskonałości i świętości" - mówił abp Migliore do sandomierzan. Nuncjusz apostolski wyraził też duchową więź z wiernymi diecezji i zapewnił o swej modlitewnej pamięci o tych, których dotknęła ubiegłoroczna klęska powodzi.

Metropolita przemysko-warszawski abp Jan Martyniuk nazwał odnowione malowidła bizantyjskie "sandomierskim ikonostasem". "Te freski ujawniają nam odwieczną, nieustanną modlitwę. Zawarte w nich Słowo Boże uczy Ewangelii i pomaga w modlitwie. W tym ikonostasie rozmieszczonym na ścianach, odbywa się misterium; schodzenie Nieba na Ziemię i wchodzenie z Ziemi do Nieba" - powiedział metropolita w homilii.

Ufundowane przez króla Władysława Jagiełłę freski katedralne, wykonane około 1421 roku przez warsztat ruski mistrza Hayla z Przemyśla, przedstawiają sceny z życia Jezusa Chrystusa i Marii. Największy fresk ukazuje zaśnięcie NMP. Według historyków sztuki, XV-wieczne polichromie to unikat na skalę europejską, świadectwo unii sztuki wschodniej z architekturą i liturgią obrządku rzymsko-katolickiego.

Międzyuczelniany Instytut Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki z Krakowa odnowił w katedrze prezbiterium z zakrystiami - kanonicką i kapłańską, kaplicę Najświętszego Sakramentu z zakrystią mansjonarską oraz kaplicę Matki Bożej. Koszty sfinansował m.in. Norweski Mechanizm Finansowy (3 mln euro) oraz Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1,4 mln zł).

Katedra sandomierska - reprezentacyjny kościół diecezji, zaliczany do najcenniejszych zabytków miasta i województwa świętokrzyskiego - została wzniesiona w miejscu kolegiaty romańskiej, zniszczonej podczas najazdów Tatarów w XIII wieku i Litwinów w 1349 roku.