"Universae Ecclesiae" w służbie pojednania

Watykańskie Biuro Prasowe przypomina, że Instrukcja „Universae Ecclesiae” została zaaprobowana przez papieża 8 kwietnia br. a nosi datę 30 kwietnia – liturgicznego wspomnienia św. Piusa V – za którego pontyfikatu opublikowano „Mszał Trydencki”. W minionych tygodniach została ona rozesłana do poszczególnych episkopatów. Wyjaśniono, że fakt iż jest ona publikowana niemal cztery lata po Motu proprio wynika z przewidzianego w liście towarzyszącym papieskiemu dokumentowi okresowi trzech lat, po którym biskupi mieli zgłaszać swe uwagi do Stolicy Apostolskiej.

W nowym dokumencie Papieskiej Komisji „Ecclesia Dei” przypomniano dzieje Mszału Rzymskiego aż do jego ostatniego wydania w 1962 r. oraz Mszału Pawła VI z 1970 r. Podkreślono, że chodzi o dwie formy jednego rytu rzymskiego określone jako zwyczajna i nadzwyczajna. Obydwie są wyrazem tej samej wiary Kościoła. Ze względu na swe dawne i czcigodne stosowanie należy zachować formę nadzwyczajną z należną jej czcią - podkreślono. Zaznaczono, że celem Motu proprio było danie możliwości wszystkim wiernym uczestnictwa w Liturgii Rzymskiej w jej wersji najstarszej, uważanej za cenny skarb, który należy zachować, a także realne zapewnienie wszystkim, którzy sobie tego życzą, używania formy nadzwyczajnej oraz sprzyjanie pojednaniu w obrębie Kościoła.

Przypomniano zadania i władzę Papieskiej Komisji „Ecclesia Dei”, której papież powierzył w tej dziedzinie zwyczajną władzę zastępczą. Może ona decydować w sprawie skierowanych do niej rekursów przeciw ewentualnym decyzjom biskupów czy innych ordynariuszy, zdających się być sprzecznymi z decyzjami Motu proprio. Do jej kompetencji należy także troska o wydawanie tekstów liturgicznych dla formy nadzwyczajnej rytu rzymskiego np. związanych z wprowadzeniem nowych świętych czy prefacji.

Podkreślono kompetencję biskupów diecezjalnych w zakresie realizacji Motu proprio, przypominając że w przypadku kontrowersji sprawę osądzi Komisja „Ecclesia Dei”. Wyjaśniono co oznacza grupa wiernych, choć roztropności duszpasterzy pozostawiono określenie jej liczby. Mogą do niej należeć nie tylko osoby z terenu danej parafii, ale także z różnych parafii a nawet diecezji. Instrukcja zachęca do hojnego przyjęcia grup proszących o możliwość uczestniczenia w formie nadzwyczajnej rytu rzymskiego a także kapłanów proszących o możliwość jej sprawowania okazjonalnie z niektórymi wiernymi.