Reformy we Wspólnocie Błogosławieństw

Charyzmatem założonej w 1973 r. Wspólnoty Błogosławieństw jest „komunia stanów życia”. Świeccy (obecnie 256 osób), bracia konsekrowani (144) i siostry konsekrowane (244) mieszkają razem w domach wspólnotowych. Praktykują różne formy ubóstwa pod kierunkiem „pasterza”. To życie braterskie na wzór pierwszych wspólnot chrześcijańskich rodzi jednak pytania, np. o koedukację życia konsekrowanego, władzę świeckich nad osobami konsekrowanymi itp.

W 2005 r. doszły do tego oskarżenia wobec diakona stałego Philippe’a Madre, męża i ojca dwójki dzieci, długoletniego (przez 15 lat) moderatora generalnego Wspólnoty o "wykorzystanie seksualne przez osobę mającą autorytet" ("abus sexuel par personne ayant autorité")

Oskarżony od początku zaprzeczał oskarżeniom, za którymi – jego zdaniem – stał obecny moderator generalny, ks. François-Xavier Wallays, i które były motywowane chęcią ukarania go za różnice poglądów. Jednak po przeprowadzeniu postępowania kanonicznego 19 kwietnia br. abp Le Gall przeniósł diakona Madre do stanu świeckiego, o czym w maju poinformował diecezjalny tygodnik „Foi et Vie” w Tuluzie. Nadal trwa przeciwko niemu postępowanie cywilne.

Już kilka lat temu Stolica Apostolska zleciła arcybiskupowi Albi (diakonem tej diecezji był Madre) przeprowadzenie „procesu uzdrowienia” we Wspólnocie. Z czasem funkcję tę przejął abp Le Gall. W 2010 r. dominikanin, o. Henry Donneaud został mianowany papieskim komisarzem Wspólnoty, którego zadaniem jest kierowanie nią w czasie „przebudowy”. Pełnić on będzie swą funkcję do czasu zgromadzenia generalnego Wspólnoty, które planowane jest na początek 2012 r.

Mają na nim zostać na nim wybrane nowe władze: osobne dla świeckich, braci i sióstr. Tym samym jednostkowa władza „pasterza” zostanie zastąpiona trójosobowym kierownictwem kolektywnym. Każdy dom wspólnoty wybierze również swojego koordynatora.

Członkowie Wspólnoty byli konsultowani w sprawie jej nowego statutu, który nada jej status „rodziny kościelnej życia konsekrowanego”. Celem tej nowej formy życia kościelnego, którą przybrała już np. Wspólnota Eucharistein, jest „doprowadzenie do życia jednością w różnorodności” stanów życia. 93 proc. pisemnych odpowiedzi członków Wspólnoty Błogosławieństw było pozytywnych.

O. Donneaud podkreśla, że obecnie tworzy się „nowe oblicze” Wspólnoty, która – choć wymaga oczyszczenia – stanowi „bogactwo dla całego Kościoła”. Podkreśla, że należy odróżniać „świętość Kościoła i grzechy jego rządców” oraz „charyzmat założyciela”.