Odłonięto tablicę Władysława Pieronka

W wydarzeniu, które było jednym z punktów niedzielnych uroczystości jubileuszu 85-lecia Związku Podhalan na Żywiecczyźnie, udział wziął syn lidera góralskiego ruchu regionalnego – bp Tadeusz Pieronek.
Były sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski przewodniczył Mszy św. w radziechowskim kościele pw. św. Marcina. W homilii hierarcha rozważając znacznie przypowieści ewangelicznej o sługach w winnicy, zwrócił uwagę że w jej świetle można odczytać także 85.rocznicę powstania Związku Podhalan na Żywiecczyźnie. „Dziękujemy Bogu, że był łaskaw nająć niektórych spośród naszych braci do podjęcia pracy w Jego winnicy, pracy która, jak ufamy, była owocna” – mówił były rektor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.
Biskup podkreślił, że inicjatywa sprzed 85 lat miała ułatwić promocje wartości Żywiecczyzny – regionu, który miał do zaoferowania mieszkańcom okolicy i turystom „nie tylko dobry wypoczynek ale także walory regionalnej gościnności , klimatu, kuchni i miejscowej kultury”.
„Czym było i dlaczego powstało Ognisko Związku Podhalan? Właśnie po to, by po ponad 100-letniej niewoli austriackiej spowodowanej rozbiorami dać impuls Polakom tego regionu do myślenia i działania kategoriami dobra wspólnego, dobra Polski, dobra ojczyzny. Powstało po to, by zachować elementy tożsamości narodowej i religijnej, i wzbudzić w mieszkańcach Żywiecczyzny zdrową dumę z tego, co jest dorobkiem tej ziemi i co powinno się stać fundamentem rozwoju kultury na tym terenie na przyszłość, a równocześnie dać tym mieszkańcom materialną podstawę rozwoju” – zauważał kaznodzieja.
W uroczystościach udział wzięli przedstawiciele licznych oddziałów i ognisk Związku Podhalan w Polsce, górale z Czech i Słowacji, działacze polonijni z Zaolzia, parlamentarzyści i samorządowcy. Podczas odsłonięcia pamiątkowej tablicy na Domu Ludowym odśpiewano pieśń „Ej chłopcy juhasi” skomponowaną przez Władysława Pieronka.
Władysław Pieronek urodził się w Radziechowach 24 lipca 1896 roku. W 1914 roku zaciągnął się do Legionów. Przeszedł kampanię karpacko-bukowińsko-besarabską oraz wołyńską. Dostał się do niewoli rosyjskiej i blisko dwa lata przebywał w obozach jenieckich. W 1918 roku zbiegł z obozu i po trzech miesiącach pieszej wędrówki powrócił do rodzinnej wioski. Za służbę w Legionach został odznaczony Krzyżem Niepodległości. W 1918 roku został sekretarzem gminy w Radziechowach, prowadząc jednocześnie działalność handlową. W 1935 roku został wybrany wójtem zbiorowej gminy Zabłocie. Funkcję tę pełnił do 1932 roku.
Jak przypomina Władysław Motyka, honorowy członek Związku Podhalan w Polsce, Pieronek był m.in. działaczem Akcji Katolickiej i członkiem Rady Dekanalnej, a w latach 1936 -1939 był przewodniczącym Obwodu Obozu Zjednoczenia Narodowego na powiat żywiecki.
„Od 1929 do 1939 roku, nieprzerwanie kierował pracą Ogniska Związku Podhalan w Radziechowach jako prezes. W latach 1936 - 1939 był także prezesem Powiatowego Zarządu Ognisk Podhalańskich na Żywiecczyźnie. W 1936 roku został po raz pierwszy wybrany na członka Zarządu Głównego Związku Podhalan i w skład naczelnych władz Związku wchodził do 1939 roku. Działalności w ruchu podhalańskim oddawał się z wielkim zaangażowaniem, o czym świadczył dorobek Ogniska” – podkreśla Motyka.
W październiku rodzina Pieronków, w ramach akcji „Saybusch Aktion”, została wysiedlona do Generalnej Guberni, w rejon Parczewa na Lubelszczyźnie. Po wojnie za swą działalność Pieronek był szykanowany przez władze PRL.
18 lipca 1965 roku w czasie uroczystości koronacji obrazu Matki Bożej Rychwałdzkiej stał na czele delegacji górali żywieckich, składających podziękowanie prymasowi Polski kard. Stefanowi Wyszyńskiemu i metropolicie krakowskiemu abp. Karolowi Wojtyle, za dokonanie aktu koronacji.
Władysław Pieronek z żoną Pauliną mieli 9 dzieci. „W pamięci rodzinnej pozostał jako człowiek uczuciowy, wrażliwy i zdolny do ckliwości. Kochał dzieci, chętnie się z nimi bawił i miał duże poczucie humoru. Jednocześnie był wymagający i stanowczy, co postanowił, to zrealizował” – wspominał Motyka.
Pieronek był autorem okolicznościowych wierszy, sztuk góralskich oraz wspomnień i kronik. Zmarł 2 października 1974 roku, pochowany jest na cmentarzu w Radziechowach.
Związek Podhalan skupia w swoich szeregach ponad 5 tysięcy członków, działających w 76 oddziałach i 9 ogniskach w kraju. Historia Związku Podhalan – jednej z największych i najstarszych organizacji społecznych w Polsce, sięga przełomu XIX i XX wieku i nawiązuje do tradycji Związku Górali powołanego w 1904 roku w Zakopanem. Pierwsze Ognisko Związku Podhalan na Żywiecczyźnie powstało 26 lipca 1926 roku w Radziechowach. Inicjatorem założenia Ogniska w Radziechowach był inspektor Jan Tyc, urzędnik Ministerstwa Poczty i Telegrafów w Warszawie.