Do 1985 roku w Hiszpanii obowiązywał całkowity zakaz aborcji. W tym właśnie roku wprowadzono jej niekaralność w trzech przypadkach:

- gdy ciąża zagraża życiu bądź zdrowiu zarówno fizycznemu jak i psychicznemu matki, co stwierdza lekarz-specjalista inny niż przeprowadzający zabieg
- gdy powstała w wyniku gwałtu, który został uprzednio zgłoszony organom ścigania
- gdy dziecko poczęte jest ciężko upośledzone i fakt ten został potwierdzony przez dwóch lekarzy innych niż przeprowadzający zabieg.
Przerwanie ciąży może być dokonane jedynie w szpitalu publicznym lub prywatnym posiadającym specjalną akredytację władz. Ponad 90% aborcji ma miejsce w placówkach prywatnych.

24 lutego 2010 została przyjęta nowa ustawa, która pozwala na przerywanie ciąży na życzenie kobiety, w pierwszych 14 tygodniach. Ustawa ponadto pozwala dokonać aborcji do 22 tygodnia, jeżeli ciąża zagraża życiu matki lub płodu. W myśl ustawy kobieta powyżej 16 roku życia może dokonać zabiegu bez zgody rodziców.

Jeżeli ustawa będzie uchwalona, o ile będzie dopiero w czerwcu, to tytuł artykułu winien kończyć się znakiem zapytania. To takie dziennikarskie rzemiosło.

Rządnie daje na utrzymanie dzieci. Miliony dzieci w domach dziecka zostają porzucone i niechciane. Matki same dokonują aborcji na własną rękę co kończy się w najgorszych przy padkach śmiercią. O tym ci rządzący nie myślą. Bo nie wiedzą ile kosztuje trzymanie dziecka.Nieszczęśliwe dzieci wychowujące się samotnie porzucone niechciane.