Pan redaktor Jarosław Dudała pozwolił sobie znaleźć w sieci, ale też w otaczającej nas rzeczywistości bardzo smutny żart.
Tęsknię czasami za czasami, w których środki medialnego przekazu były oknem na świat, przez które można było dowiedzieć się, a nawet zobaczyć, że za naszymi czterema ścianami, za naszym ogródkiem, jest świat wielki, piękny, pełen różnorakich osobliwości. Dziś, gdy wydaje nam się, że już wszystko widzieliśmy i znamy, przez to okno wpada do nas tylko smród zepsucia tego świata, wpadają stwory nie osobliwe lecz wynaturzone, nie piękne lecz okropne. Wpada do nas przez to okno wszystko, łącznie ze światowymi śmieciami, błędami, grzechami i bulwersującymi zgorszeniami. Tak działają otwarte okna. Wlatuje przez nie wszystko, to co dobre i co złe.