U Matki Boskiej Płaczącej

Podczas modlitwy Anioł Pański Jan Paweł II Matce Bożej z Syrakuz zawierzył Kościół i cały świat. Mszę św. na zakończenie Roku Maryjnego w archidiecezji sprawował będzie jutro papieski wysłannik, kard. Salvatore De Giorgi z Palermo. Dla upamiętnienia cudu jaki w sierpniu 1953 roku zdarzył się w jednej z tamtejszych rodzin w Syrakuzach wzniesiono nową katedrę. Na niewielkim obrazie Matki Bożej pojawiły się łzy. Z czasem lokalny kult znacznie się rozszerzył. W obecne uroczystości symbolicznie włączyły się również władze miejskie Syrakuz. Wokół katedry obniżono opłaty parkingowe. "50 lat temu Maryja nawiedziła tę sycylijską ziemię w znaku swych łez. To było w trudnych, powojennych czasach, a wiec nawoływała do pokoju. Od tego czasu niewiele się na świecie zmieniło. Łzy Matki Bożej to poruszająca rzeczywistość, która wstrząsa ludzkim sumieniem. Płacz Madonny zaprasza nas do budowy nowego świata, cywilizacji miłości i każdy z nas naprawdę powinien przyczynić się do budowy świata godnego człowieka" - powiedział Radiu Watykańskiemu ks. Michele Giansiracusa, rektor tamtejszego sanktuarium. Cud płaczącej Matki Bożej rozpoczął się 29 sierpnia 1953 r. od godzinie 8.00 i trwał do 1 września do godziny 11.00. Powołano specjalną komisję lekarską, która udała się do domu, gdzie się to wydarzyło, aby przebadać zjawisko. Po dokładnych oględzinach obrazka stwierdzono, że jest całkowicie suchy. Spodziewając się powtórzenia zjawiska dokładnie wyczyszczono obrazek. 11 września ok. godz. 11.00 Matka Boża znów zaczęła płakać. Ciecz wypływającą z oczu zebrano do probówki. Analiza laboratoryjna wykazała obecność protein charakterystycznych dla ludzkich łez. Wśród lekarzy analizujących zjawisko był również ateista, który przeprowadził równoległe badania własnych łez i łez dziecka. Rezultat był ten sam. To, co zostało po analizach umieszczono w ozdobnym relikwiarzu, który wraz z obrazkiem stanowią serce syrakuzańskiego sanktuarium.