Między stworzeniem świata a jego zakończeniem

Zamieszczamy cały tekst życzeń wielkanocnych Prymasa Polski kard. Józefa Glempa

Na drogach czuwającego Boga

Życzenia na Wielkanoc Warszawa, Wielkanoc 2004 r. Umiłowani, Siostry i Bracia! 1. Zmartwychwstanie trwa Gdyby się zastanowić, jakiego rzędu wielkości jest Zmartwychwstanie Chrystusa pośród wydarzeń historii zbawienia, to trzeba by je umieścić między stworzeniem świata a jego zakończeniem. Bóg stwarzając świat, objął go swoją Opatrznością i przewidywał ciągłe doskonalenie. "Gdy jednak nadeszła pełnia czasu" (Ga 4, 4), Bóg zesłał Swego Syna, aby ludzie mogli wejść na drogę radykalnej odnowy. Zmartwychwstanie, poprzedzone nauczaniem i męką Chrystusa, jest nie tylko zwycięstwem nad śmiercią, ale i siłą ustawicznego odradzania. Podstawową prawdą jest to, że zmartwychwstanie Chrystusa ciągle trwa. W corocznej liturgii nie tylko obchodzimy pamiątkę wydarzenia, ale wyznajemy, że Chrystus zmartwychwstały jest ciągle obecny pośród nas i w nas. "Chrystus powstawszy z martwych już więcej nie umiera" (Rz 6, 9). On jest zmartwychwstaniem i życiem - to znaczy mocą odradzania moralnego tak dla osoby, jak i dla społeczeństw. W konsekwencji - jak zauważa święty Paweł - my żyjemy już nie dla siebie, ale dla Pana, "jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana" (Rz 14, 7-8). 2. Realizm śmierci Od Zmartwychwstania Chrystusa zaczyna się ludzka odnowa i odrodzenie. Chodzi o dziedzinę ducha i siłę moralną a nie o śmierć biologiczną. Znane są przypadki, że młodzi ludzie więdną duchowo i w czerstwym ciele zanika siła moralnego odrodzenia. Często chodzi o ludzi sytych a zgorzkniałych, eleganckich na zewnątrz a spróchniałych w środku, chodzi o ludzi, którzy nie wiedzą, czego chcieć. Czy jest taka kwota, ponad którą więcej by już nie chcieli? Czy jest poklask, który by ich zadowolił? Czy jest napój, który by zaspokoił? Dla ugaszenia nieopanowanych pragnień niektórzy sięgają po narkotyki. Oznacza to tyle, co rzucić się rozpaczliwie w przepaść. Natomiast prawdziwą drogę do odrodzenia powinno się odkryć w słowach Jezusa, wypowiedzianych przy studni Jakubowej: "Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu" (J 4, 14). A więc Chrystus zmartwychwstały jest źródłem odrodzenia moralnego, koniecznego dla świata. Po śmierci biologicznej człowiek dalej żyje w świecie Boga. 3. W jakiej Europie żyjemy? Świat odnowiony przez Zmartwychwstanie, osadzony jest w historii ziemskiej, pełnej niedostatków, wojen, nawet takich jak terroryzm. Ludzie zapomnieli, że Bóg "nawiedził lud swój i wyzwolił (...), aby nasze kroki skierować na drogę pokoju" (Łk 1, 68. 79). Dla nas najbliższym terenem jest Europa. Co my wiemy o wierzących w Europie i o wierze tych, co ustanawiają prawa dla wspólnej Europy? Mówi się, że w Europie jest 78-80 procent ludzi wierzących w Boga, a tych, którzy jako "sprytni" rządzą krajami europejskimi, jest około 10-15 procent. "Sprytni", bo wygrywają i mogą zagubić podstawową zasadę proporcji, jaka winna być w demokracji. Nie oznacza to, że tak zwani sprytni nie są odpowiedzialni lub brak im kompetencji. Przeciwnie. Więcej na następnej stronie