Audiencja środowa:

Wobec informacji o coraz większych rozmiarach tragedii i zagrożenia epidemiami Jan Paweł II ponowił apel do instytucji świeckich i kościelnych o kontynuowanie już rozpoczętej akcji pomocy. Powierzając dusze zmarłych Bożemu miłosierdziu zapewnił o swej modlitewnej bliskości z rannymi oraz wszystkimi, którzy w wyniku kataklizmu pozostali bez dachu nad głową. W bożonarodzeniowym klimacie tych dni papież wezwał wszystkich ludzi dobrej woli do hojnego włączenia się w akcję pomocy. Natomiast zasadniczą katechezę poświęcił kontemplacji tajemnicy wcielenia. Po polsku streścił ją prałat Paweł Ptasznik: „Patrząc na Dzieciątko odkrywamy prawdę, że „Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna” ( Hbr 1, 1-2). Maryja jako pierwsza przyjęła to Boże Słowo i stała się Matką Zbawiciela. Obok Niej Józef, powołany, aby pełnił rolę ojca i otaczał opieką świętą rodzinę. Scenę dopełniają aniołowie ogłaszający „Chwałę Bogu na wysokościach” i „pokój ludziom dobrej woli”. Są też pasterze, przedstawiciele wszystkich ubogich i pokornych na ziemi. Za kilka dni dołączą do nich Mędrcy. I my, wzywani przez liturgię venite adoremus , przychodzimy, aby oddać hołd nowo narodzonemu Panu”. Wśród 8 tys. pielgrzymów na audiencji było ponad 300 Polaków, w tym krakowscy biskupi pomocniczy Jan Zając i Józef Guzdek. Zwracając się do Polaków Jan Paweł II powiedział: „W okresie Bożego Narodzenia w sposób szczególny uświadamiamy sobie ogrom miłości Stwórcy do człowieka. Otwieramy nasze serca na działanie łaski i podejmujemy trud takiego kształtowania naszego życia, aby stawało się coraz bardziej godne tej miłości. Wam i Waszym najbliższym życzę, aby ten czas zaowocował pokojem i radością. Szczęśliwego nowego roku!” Publikujemy cały tekst papieskiej katechezy: 1. "Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał Bóg do ojców naszych przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna" (Hbr 1, 1-2). W okresie Bożego Narodzenia szczególnej wymowy nabierają te słowa, którymi rozpoczyna się List do Hebrajczyków. W tę Świętą Noc Bóg skierował do ludzkości wszystkich czasów i każdego miejsca swe ostateczne słowo Zbawienia. Jednorodzony Syn Ojca, stając się człowiekiem, zamieszkał między nami. W ten sposób wypełniło się zapowiadane przez proroków oczekiwanie Mesjasza. Cała liturgia tego okresu jest rozważaniem i pogłębieniem tajemnicy Wcielenia. 2. Pozostańmy przed Szopką! W tym tradycyjnym wyobrażeniu Bożego Narodzenia "wieczny i wszechmocy Stwórca" przemawia do nas za pośrednictwem Syna, Pana Wszechświata, który stał się dzieckiem, aby spotkać się z człowiekiem. Maryja Panna jako pierwsza przyjmuje i pokazuje Go światu. Obok Niej stoi Józef, wezwany, aby być, jak Ojciec, opiekunem Odkupiciela. Scenę dopełniają aniołowie głoszący uroczyście "Chwałę Bogu na wysokościach" i "pokój ludziom dobrej woli" (por. Łk 2,14). Są też pasterze, przedstawiciele ludzi ubogich i pokornych na ziemi. Za kilka dni dołączą do nich Mędrcy, przybywający z daleka, aby oddać hołd Królowi wszechświata. Liturgia okresu Bożego Narodzenia wzywa nas, byśmy z radością biegli do groty betlejemskiej na spotkanie Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela: "Przybywajcie, wierni! Przybywajcie, uwielbiajmy Pana Jezusa!". Otwórzmy Mu bramy serc, aby towarzyszył nam teraz i przez cały rok, który niebawem się rozpocznie.